Kategoria: Wyroki

Wyrokiem z 21 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Adam Mitkiewicz; XXV C 1501/19) ustalił, że umowa kredytu indeksowanego zawarta w grudniu 2007 r. z d. Polbank EFG jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot rat kredytu z odsetkami za opóźnienie od dnia wezwania przedsądowego z jednoczesnym zastrzeżeniem, że zapłata nastąpi za jednoczesnym zaoferowaniem przez kredytobiorców zwrotu kwoty kredytu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański. Postępowanie w I instancji trwało 65 miesięcy.

W dniu 21 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Radosław Tukaj, IV C 1343/20) wydał wyrok, w którym: 1. ustalił, że Umowa kredytu z lipca 2008 r. jest nieważna; 2. zasądził od Banku Millennium S.A. na rzecz powodów kwoty ponad 82 tys. PLN oraz ponad 45 tys. CHF wraz z odsetkami ustawowymi od 15 października 2021 r.  do dnia zapłaty; 3. zasądził od pozwanego na rzecz powodów zwrot kosztów procesu w całości. Sąd podzielił stanowisko strony powodowej i wskazał, że umowa zawiera klauzule abuzywne. Zdaniem Sądu umowa po eliminacji klauzul przeliczeniowych nie pozwala na jej utrzymanie. W związku z upadkiem umowy należało zasądzić na rzecz powodów zwrot wszystkich świadczeń, jako nienależnych. W zakresie odsetek Sąd wskazał, że wyjątkowo nie zasądził ich od 15 dnia po otrzymaniu podpisanego oświadczenia złożonego na skutek wysłanego przez Sąd pouczenia. Sąd uznał, że oświadczenie powodów złożone przez ich pełnomocnika w piśmie procesowym było bardzo szerokie i wynikało z niego wprost jakie są żądania powodów oraz w jakim zakresie zostali poinformowani przez pełnomocnika o ryzykach związanych z ewentualną nieważnością umowy, a pouczenie Sądu nie wniosło nic nowego. W związku z powyższym Sąd uznał, że odsetki należą się w tej sprawie już od uprzedniego oświadczenia.…

W dniu 20 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Tadeusz Bulanda; I C 923/21), wydał wyrok, w którym: I. ustalił, że powódka nie jest związana postanowieniami zawartymi w § 2 ust. 2 i §  7 ust. 1 umowy o kredyt hipoteczny zawartej z Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie w dniu 13  lutego 2008 r. jedynie w zakresie odesłania do kursu kupna i sprzedaży CHF z tabeli banku; II. oddalił powództwo w pozostałym zakresie; III. zasądził od powódki na rzecz pozwanego kwotę 2.717,00 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu i nie obciążył powódki kosztami procesu w pozostałym zakresie. W ocenie Sądu nie ma podstaw do ustalenia nieważności umowy, gdyż zawiera ona wszelkie elementy umowy kredytu jakie w dacie jej zawarcia były wymagane przez prawo bankowe i prawo cywilne. Zdaniem Sądu abuzywny jest jedynie zapis odsyłający do kursu kupna i sprzedaży a nie cała waloryzacja umowna. Wyrok jest nieprawomocny. Oczywiście Kancelaria złoży w imieniu klienta apelację. Orzecznictwo sędziego Bulandy już od lat opiera się na założeniu uczciwości klauzuli dotyczącej wypłaty kredytu. W praktyce większość wyroków sędziego jest w całości zmieniana przez Sąd II instancji. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.

Dzisiaj tj. 20 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (V ACa 795/22; SSA Ewa Klimowicz-Przygódzka) co do zasady podtrzymał wyrok Sądu Okręgowe w Warszawie z dnia 16 lutego 2022 r. (sygn. XXVIII C 2561/21) ustalający nieważność umowy d. BRE Bank S.A. i zasądzający na rzecz powoda 141.797 PLN oraz ponad 82.297,48 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 20 lutego 2020 r. do dnia zapłaty. Sąd zmienił wyrok jedynie w części w zakresie daty naliczania odsetek i uznał, że odsetki ustawowe za opóźnienie są należne od 17 lutego 2022 r. do dnia zapały (tj. od daty pouczenia powoda o konsekwencjach nieważności umowy). Argumentacja pełnomocnika pozwanego nie znalazła uznania, ponieważ umowa kredytu zawiera klauzule niedozwolone, co skutkuje upadkiem umowy.  Klauzule indeksacyjne dotyczą głównych świadczeń stron i nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny dla konsumenta. Dodatkowo Sąd wskazał, że w umowie kredytowej ryzyko kursowe nie zostało rozłożone w sposób równomierny w uwagi na zabezpieczenie ryzyka kursowego po stronie banku i wystawienie powoda na niczym nieograniczone ryzyko kursowe. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp. p.

Umowa kredytu indeksowanego kursem EUR zawarta z Bankiem DNB w czerwcu 2010 r. jest ważna. Wyrokiem z 17 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 337/22; SSA Małgorzata Kuracka) oddalił apelację kredytobiorców od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 24 stycznia 2022 r. (XXV C 2262/20; SSO Edyta Bryzgalska). Sąd Apelacyjny stwierdził, że czym innym jest indeksacja do kursu Euro a czym innym do CHF i nie można stosować tego samego schematu do oceny takiej umowy. Po kryzysie z roku 2008 r., w roku 2010 powszechna już była znajomość ryzyka związanego z taką konstrukcją, więc kredytobiorcy musieli mieć tego świadomość. Ponadto bank przedłożył odpowiednie oświadczenia o ryzyku, które zdaniem Sądu były wystarczające. Co do konstrukcji przeliczeń, to w załączniku 6 do umowy bank wskazał, że „różnica pomiędzy kursem kupna waluty a kursem sprzedaży waluty wynosi maksymalnie 10% od wartości obu kursów waluty. Różnica ta stanowi spread walutowy”. Sąd Apelacyjny uznał, że można mieć wątpliwości co do tego zapisu, jednak kredytobiorcy nie zaproponowali żadnego sposobu przeliczeń z pominięciem stosowania spreadu, na przykład według kursu średniego NBP, a wręcz oponowali przeciwko takiemu rozwiązaniu. W tym zakresie Sąd Apelacyjny odwołał się do wyroku SN z 1 czerwca 2022 r. (II CSKP 364/22), który…

W dniu 16 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Krzysztof Świderski; XXVIII C 8355/21), wydał wyrok, w którym: I. ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „mPlan” waloryzowany kursem CHF zawarta w dniu 16 marca 2006 r. przez powódkę z BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie Oddziałem Bankowości Detalicznej w Łodzi, będącym poprzednikiem prawnym pozwanego mBank S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna; II. zasądził od pozwanego mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz powódki kwotę 526.340,49 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty; III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie; IV. zasądził od pozwanego mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz powódki kwotę 11.834,00 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia orzeczenia do dnia zapłaty. W ocenie Sądu umowa zawarta przez powódkę z poprzednikiem prawnym pozwanego jest nieważna ze względu na abuzywność klauzul walutowych, klauzul przeliczeniowych. Skutkiem niezwiązania powódki tymi postanowieniami jest nieważność umowy. Odsetki ustawowe Sąd zasądził dopiero od dnia następnego po upływie 21 dni od złożenia przez powódkę oświadczenia, że jest świadoma tego, że umowa jest nieważna i nie żąda jej utrzymania w dotychczasowym kształcie. Sprawę prowadzi adw.…

15 marca 2023 r. został wydany wyrok Sądu Okręgowego (XXV C 883/18; Anna Ogińska-Łągiewka), w którym:– oddalił powództwo w całości;– zasądził od powoda na rzecz BNP Paribas Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie kwotę 5.417,00 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że w jego ocenie zarówno roszczenie główne jak i roszczenie ewentualne nie zasługiwały na uwzględnienie. Przeprowadzone postępowanie dowodowe, zarówno z dokumentów jak i ze źródeł osobowych nie dały podstaw, aby uznać zawartą przez strony umowę kredytu hipotecznego za nieważną ze względu na jej sprzeczność z ustawą, zasadami współżycia społecznego czy nieważną w związku z klauzulami abuzywnymi. Wyrok nie jest prawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański. Postępowanie w I instancji trwało 60 miesięcy.

W dniu 15 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Joanna Dalba – Sobczyńska; XXVIII C 4640/21), wydał wyrok, w którym: 1.       Ustalił, że Umowa kredytu hipotecznego nr (…) indeksowanego do CHF z dnia (…) marca 2008 r. zawarta pomiędzy powodami, a pozwanym jest w całości nieważna. 2.       Oddalił w całości powództwo o zapłatę. 3.       Zniósł pomiędzy stronami koszty postępowania w sprawie. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd ocenił, że powodowie posiadali status konsumentów w momencie zawierania umowy, wobec czego można oceniać skuteczność umowy z abuzywności, a abuzywność zdaniem Sądu wynika z nienależytego poinformowania powodów o skali ryzyka kursowego i niepowiadomienia ich o tabelach kursowych. W zakresie oddalenia powództwa o zapłatę, Sąd wskazał na potrącenia i wezwania do zapłaty kierowane przez strony w toku procesu, które zdaniem Sądu zostały złożone prawidłowo i terminowo oraz zgodnie z wszystkimi warunkami formalnymi. Sąd wskazał, że roszczenie banku było wyższe niż roszczenie powodów wynikające z nieważności i w tej sytuacji doszło do skutecznego potrącenia i w związku z tym oddalono powództwo o zapłatę. W zakresie kosztów procesu, Sąd wskazał, że na podstawie art. 100 kpc. strony po połowie ponoszą koszty procesu. Wyrok jest nieprawocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański oraz adw. Dominika Helios. Postępowanie w I…

Wyrokiem z dnia 10 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (XXVIII C 13274/21; SSO Piotr Grenda): I. ustalił, że umowa kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM z czerwca 2008 r. zawarta z Kredyt Bank S.A. (obecnie Santander Bank Polska S.A.) jest nieważna;II. zasądził na rzecz strony powodowej kwotę (…) PLN z zastrzeżeniem, że zapłata tej kwoty nastąpi po zaoferowaniu zwrotu świadczenia wzajemnego w kwocie (…) PLN;III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie (odsetek ustawowych za opóźnienie);IV. zasądził od pozwanego na rzecz powodów zwrot kosztów procesu, pozostawiając wyliczenie tych kosztów referendarzowi sądowemu; W ustnym uzasadnieniu sąd wskazał, że umowa jest nieważna z uwagi na zawarcie w niej postanowień niedozwolonych. Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bank zarzutu potrącenia, jednakże uwzględnił zarzut zatrzymania, odwołując się do dominującego w tym zakresie poglądu wyrażanego przez Sąd Apelacyjny w Warszawie. Z tego względu w p. II. wyroku zawarto stosowne zastrzeżenie, a w p. III. powództwo oddalono w pozostałym zakresie, tj. w zakresie odsetek ustawowych za opóźnienie. Wyrok jest nieprawomocny. Postępowanie w I instancji trwało 18 miesięcy. Aktualnie sprawę prowadzi r. pr. Grzegorz Godzina.

9 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXVIII C 4427/21; SSO Iwona Lizakowska-Bytof) w sprawie przeciwko PKO BP: I. ustala, że umowa Nordea Habitat z 2009 r. jest nieważna, II. zasądza od pozwanego na rzecz powodów ponad 1 milion PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 9 marca 2023 r. do dnia zapłaty przestankowo tytułem nieważności umowy kredytu z 2008 r., jak również w związku z ustaleniem nieważności umowy z 2009 r. III. w pozostałej części powództwo oddala (co dotyczy żądania zasądzenia odsetek od dnia wezwania przedsądowego). IV. zasądza od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu, przy czym szczegółowe ich wyliczenia pozostawia referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia w niniejszej sprawie. Zdaniem Sądu umowy kredytu są nieważne z dwóch przyczyn. Po pierwsze umowy są sprzeczne z art. 353 (1) k.c. z uwagi na naruszenie równowagi stron w tym sensie, że wysokość zobowiązania ustalał pozwany w sposób jednostronny, a druga strona (powód) nie miał na to żadnego wpływu. Umowy są zatem nieważne jako sprzeczne z powszechnie obowiązującymi przepisami. Poza tym zdaniem Sądu umowy są nieważne, bo zawierają klauzule abuzywne, niewiążące strony powodowej (dotyczące waloryzacji), a ich eliminacja powoduje, że umowy nie mogłaby być dalej wykonywane. Sprawa dotyczy dwóch…

8 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXVIII C 4435/21; SSO Iwona Lizakowska-Bytof) w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A: I. ustala, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w czerwcu 2008 r. pomiędzy powodem a pozwanym jest nieważna. II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda zwrot zapłaconych rat w wysokości 102.769,55 PLN oraz 17.233,92 CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 marca 2023 r. (dzień o pouczeniu sądu o skutkach nieważności umowy) III. w pozostałej części powództwo oddala (co dotyczy żądania zasądzenia odsetek od dnia wezwania przedsądowego). IV. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 11.868 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu Zdaniem Sądu umowa kredytu jest nieważna z dwóch przyczyn. Po pierwsze umowa jest sprzeczna z art. 353 (1) k.c. z uwagi na naruszenie równowagi stron w tym sensie, że wysokość zobowiązania ustalał pozwany w sposób jednostronny, a druga strona (powód) nie miał na to żadnego wpływu. Umowa jest zatem nieważna jako sprzeczna z powszechnie obowiązującymi przepisami. Poza tym zdaniem Sądu umowa jest nieważna, bo zawiera klauzule abuzywne, niewiążące strony powodowej (dotyczące waloryzacji), a ich eliminacja z umowy powoduje, że umowa nie mogłaby być dalej wykonywana. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka…

Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 06 marca 2023 r. (sygn. akt V ACa 1203/22; SSA Leszek Jantowski) zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 19 maja 2022 r. (sygn. akt I C 1518/18; SSO Ewa Karwowska) w ten sposób, że oddalił roszczenie o zapłatę, oddalił apelację banku w pozostałym zakresie oraz zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego. Przed sądem pierwszej instancji powództwo zostało uwzględnione w całości, tj. ustalono nieważność umowy kredytu, uwzględniono roszczenie o zapłatę oraz zasądzono od banku na rzecz kredytobiorcy koszty postępowania. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok w zakresie roszczenia o zapłatę przyjmując, że bank skutecznie zgłosił w toku postępowania zarzut potrącenia. W tym zakresie sąd przyjął – odmiennie niż sąd pierwszej instancji – że roszczenie pozwanego banku o zwrot kwoty kredytu stało się wymagalne nie z dniem doręczenia bankowi odpisu pozwu, lecz po wezwaniu kredytobiorcy do zwrotu kwoty kredytu, co nastąpiło w toku postępowania (grudzień 2021 r.). Następnie bank zgłosił zarzut potrącenia z zachowaniem terminu określonego w k.p.c., a zatem doszło do skutecznego podniesienia zarzutu potrącenia. Kwota roszczenia powoda wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od doręczenia odpisu pozwu była niższa, niż kwota kredytu, dlatego sąd w całości oddalił roszczenie o zapłatę. Wyrok jest prawomocny,…

3 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 378/22; SSA Beata Kozłowska) wydał wyrok, w którym generalnie podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 7 stycznia 2022 r. (XXVIII C 3147/21; SSO Edyta Sornat-Unisk), w którym Sąd uznał umowę d. Polbank EFG z maja 2007 r. za nieważną i zasądził zwrot wszystkich kwot na rzecz kredytobiorcy z uwzględnieniem prawa zatrzymania banku co do kwoty kapitału. Jeszcze przed wytoczeniem powództwa kredyt został w całości spłacony przed terminem. Sprawa była o tyle specyficzna, że ze względu na zmiany okoliczności życiowych, powodowie nigdy nie zamieszkali w zakupionej nieruchomości, tylko od początku ją wynajmowali, a w późniejszych latach nabyli za inne środki jeszcze inne nieruchomości, które również były przedmiotem najmu. Sąd Apelacyjny uznał jednak, że tego typu działalność nie pozbawia powodów statusu konsumenta. Co ciekawe, w I instancji wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym na podstawie dokumentów, a powodowie zostali przesłuchani dopiero na rozprawie apelacyjnej. Sąd uznał też, że odsetki od dochodzonej kwoty mogą być naliczane dopiero od dnia złożenia przez powodów oświadczenia o akceptacji upadku umowy, co nastąpiło na piśmie w toku I instancji. Wyrok jest prawomocny, ale strony mogą złożyć skargę kasacyjną. Sprawę prowadziła adw. Anna Bielecki oraz adw. dr…

W dniu 2 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Dominiak; XXIV C 97/21), wydał wyrok, w którym: I. ustalił, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 15 kwietnia 2009 r. przez powodów z BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna; II. zasądził od pozwanego mBank S.A. z siedzibą w Warszawie solidarnie rzecz powodów kwotę 103.874,66 PLN oraz 127.963,46 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 8 lutego 2023 r. do dnia zapłaty; III. oddalił powództwo w pozostałym zakresie; IV. uznał, że pozwany ponosi koszty postępowania w całości a ich szczegółowe wyliczenie pozostawił referendarzowi sądowemu. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa jest nieważna gdyż narusza przepisy prawa cywilnego ponieważ przy jej zawieraniu nie była zachowana równość stron co zdaniem Sądu kłóci się z zasadą stosunków zobowiązaniowych. Sąd uznał, że pozwany bank posiadał dominującą pozycję zarówno przy zawarciu umowy jak i przy jej wykonywaniu. Odsetki ustawowe Sąd zasądził od dnia następnego po dacie złożenia przez powodów oświadczenia, że są świadomi tego, że umowa jest nieważna i nie żądają jej utrzymania w dotychczasowym kształcie. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p

2 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 343/22; SSA Tomasz Pałdyna) wydał wyrok, w którym generalnie podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 13 stycznia 2022 r. (XXVIII C 2690/21; SSO Edyta Sornat-Unisk), w którym Sąd ustalił nieważność umowy Deutsche Banku z października 2006 r. i zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot zapłaconych kwot kredytu. Wyrok w I instancji zapadł na posiedzeniu niejawnym, na podstawie dokumentów. Sąd Apelacyjny uzupełnił postępowanie dowodowe poprzez przesłuchanie świadków biorących udział w zawarciu umowy oraz powodów. Sąd Apelacyjny podkreślił brak wypełnienia przez bank obowiązków informacyjnych oraz niedopuszczalność takiego sformułowania umowy, która pozostawia bankowi swobodę w kształtowaniu wysokości zobowiązania kredytobiorcy. Niestety Sąd Apelacyjny uznał, że odsetki za opóźnienie należne są kredytobiorcy dopiero od momentu złożenia przed sądem oświadczenia o zgodzie na nieważność umowy, co nastąpiło dopiero na rozprawie apelacyjnej. Wyrok jest prawomocny, ale strony mogą złożyć skargę kasacyjną. Sprawę prowadziła adw. Dominika Helios oraz adw. dr Jacek Czabański. Postępowanie trwało 24 miesiące, z czego 14 w postępowaniu apelacyjnym.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem wydany na posiedzeniu niejawnym 1 marca 2023 r. (I C 269/21; SSO Dominika Romanowska): 1. ustalił nieważność umowy kredytu Ekstralokum zawartej we wrześniu 2008 r. z Kredyt Bankiem; 2. oddalił roszczenie o zapłatę (ze względu na podniesiony przez pozwanego zarzut potrącenia); 3. zniósł pomiędzy stronami koszty postępowania. To już 5 wyrok w tej sprawie! Pozew o zapłatę został wniesiony do Sądu Okręgowego we Wrocławiu w maju 2016 r. (1) Wyrokiem z 24 maja 2017 r. Sąd oddalił powództwo (I C 905/16; SSO Robert Rydzewski) nie dopatrując się żadnych wad w umowie. Złożona przez powódkę apelacja została oddalona (2) wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 17 stycznia 2018 r. (I ACa 1439/17; SSA Aleksandra Marszałek, SSA Andrzej Niedużak, SSA Ewa Barnaszewska), również z tego względu, że roszczenie o zapłatę jest nienależne skoro bank wypowiedział umowę, a kredytobiorczyni jest dłużniczką banku w większym rozmiarze niż dochodzona kwota. W sprawie została wniesiona skarga kasacyjna. (3) Wyrokiem z 11 grudnia 2021 r. (V CSK 382/18) Sąd Najwyższy (przew. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz, spr. SSN Roman Trzaskowski, SSN Katarzyna Tyczka-Rote) po raz pierwszy stwierdził, że skutkiem nieuczciwości postanowień indeksacyjnych zawartych w umowie kredytu jest jej nieważność, a każdej ze stron przysługuje niezależne…

W dniu 01 marca 2023 r. Sąd Okręgowy w Suwałkach (SSR del. Beata Sieczkowska, sygn. I C 10/22) wydał wyrok, w który oddalił roszczenie banku o wynagrodzenie za korzystanie z kapitału i waloryzację wskaźnikiem inflacji. Sąd zasądził jedynie na rzecz banku kwotę 41 tys. PLN stanowiącą pozostałą do zwrotu kwotę kapitału, która została nierozliczona po dokonaniu oświadczenia o potrąceniu. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz powoda zwrot kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 10.834 zł. Sąd oddalił w całości roszczenie o tzw. wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Zdaniem Sądu roszczenie banku jest sprzeczne z odstraszającym celem dyrektywy EWG 93/13. Przedsiębiorca ma bowiem ponieść karę za stosowanie nieuczciwych postanowień umownych. Dodatkowo Sąd w całości oddalił roszczenie banku o waloryzację wskaźnikiem inflacji. Sąd podkreślił, że z żądaniem zmiany wysokości lub spełnienia świadczenia pieniężnego nie może wystąpić strona prowadząca przedsiębiorstwa, jeżeli świadczenie pozostaje w związku z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.

W dniu 28 lutego 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXVIII C 4478/21; SSO Katarzyna Dawid-Birska) wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu zawarta z Santander Consumer Bank S.A. w sierpniu 2008 r. jest nieważna i zasądził na rzecz powodów całość dochodzonej kwoty, a odsetki za opóźnienie od dnia złożenia oświadczenia o świadomości skutków stwierdzenia nieważności. Sąd zasądził również na rzecz kredytobiorców całość kosztów postępowania. Sąd uzasadniając wyrok wskazał, że żądania główne powodów o ustalenie nieważności umowy kredytu oraz o zapłatę zasługiwały na uwzględnienie w całości. W ocenie Sądu, postanowienia mechanizmu indeksacji stanowią postanowienia niedozwolone, a tym samym nie wiążą powodów. Zdaniem Sądu, wyeliminowanie tych postanowień z przedmiotowej Umowy prowadzi do jej upadku. Sąd nie uwzględnił zarzutu potrącenia złożonego przez bank. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Bielecki. Postępowanie w I instancji trwało 22 miesiące.

Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Andrzej Kuryłek; I C 793/17) wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym 28 lutego 2023 r., po sześciu latach deliberowania uznał ostatecznie, że umowa mBanku z sierpnia 2007 r. jest jednak ważna i uczciwa i oddalił powództwo kredytobiorców. Aczkolwiek wyrok jest niekorzystny, to dobrze, że wreszcie zapadł, bo w ten sposób sprawa trafi wreszcie do sądu apelacyjnego. Jak dotychczas wszystkie wyroki sędziego Kuryłka w sprawach frankowych, w sprawach prowadzonych przez Kancelarię, były zmieniane przez Sąd Apelacyjny w Warszawie, więc w tej sprawie również jesteśmy dobrej myśli. Wyrok jest nieprawomcny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański. Postępowanie w I instancji trwało 68 miesięcy.

W dniu 28 lutego 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XXV Wydział Cywilny (SSR del. Adam Mitkiewicz, XXV C 2788/20) wydał wyrok, w którym: ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny z dnia 13 lutego 2008 r. zawarta w Bankiem Millennium S.A. z siedzibą w Warszawie jest nieważna, zasądził od pozwanego banku łącznie na rzecz powodów kwotę 149.272,23 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 sierpnia 2020 r. do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie, zasądził od pozwanego banku na rzecz powodów kwotę 6.417,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku. Sąd uznał, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie są bezskuteczne wobec powodów, a bezskuteczność tych postanowień skutkuje nieważnością umowy w całości. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios oraz r. pr. Jakub Strojewski. Postępowanie w I instancji trwało 30 miesięcy.