Kategoria: Wyroki

W dniu 13 września 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Jacek Sadomski, sygn. akt VI ACa 338/23) wydał wyrok, w którym podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 września 2022 r., sygn. XXVIII C 1643/21 ustalający nieważność umowy Millennium z lipca 2007 r. i zasądzający od poznanego banku na rzecz powodów ponad 66 tys. PLN oraz 54 tys. CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 września 2022 r. do dnia zapłaty. Dodatkowo Sąd Apelacyjny uwzględnił apelację wywiedzioną przez pełnomocnika powodów od oddalonego roszczenia odsetkowego. W tym zakresie zatem wyrok został zmieniony i Sąd Apelacyjny zasądził dodatkowe odsetki ustawowe za opóźnienie od 13 marca 2021 r. W trakcie rozprawy zostało przedstawione szerokie stanowisko ustne z powołaniem się na najnowsze orzecznictwo Sądu Najwyższego w zakresie roszczeń odsetkowych. Wyrok cieszy tym bardziej, iż jeszcze w marcu 2024 r. sędzia w analogicznym składzie wydał wyrok, w którym oddalił apelację kredytobiorców dotyczącą roszczenia odsetkowego (wyrok SA w Warszawie z dnia 13 marca 2023 r., VI ACa 21/23). Zarzut zatrzymania wywiedziony przez pełnomocnika banku nie został uwzględniony. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.

Wyrokiem z 13 września 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXVIII C 14470/21; SSO Aleksandra Błażejewska-Leoniak) ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy zawartej z Deutsche Bankiem i zasądził dochodzone kwoty z odsetkami od wezwania przedsądowego. Kredytobiorca nie został rzetelnie poinformowany o ryzyku kursowym, a oświadczenia przedstawione przez bank były ogólnikowe i nie wskazywały na znaczne ryzyko. Sąd uznał, że nie ma wątpliwości co do statusu konsumenta, chociaż mieszkanie zostało zakupione jako mieszkanie wakacyjne, a w wiele lat po zawarciu umowy zaczeło być czasami wynajmowane letnikom. W trakcie postępowania Sąd udzielił kredytobiorcy zabezpieczenia w postaci wstrzymania obowiązku dalszego spłacania rat kredytu. Wyrok jest nieprawomocny. Postępowanie w I instancji trwało 36 miesięcy. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański.

Wyrokiem z 10 września 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 88/23; SSA Marcin Strobel) wskutek apelacji kredytobiorcy zmienił wyrok częściowy Sądu Okręgowego w Warszawie z 5 lipca 2022 r. (XXVIII C 16797/21; SSO Agnieszka Nakwaska-Szczepkowska), w którym Sąd Okręgowy uznał, że pouczenia o ryzyku były wystarczające a z umowy d. GE Money Bank można usunąć wyłącznie postanowienia z §17 umowy (zawartej w czerwcu 2008 r.), które odnoszą się do wyznaczania kursów kupna/sprzedaży stosowanych do indeksacji w ten sposób, że kurs średni NBP koryguje się o wyznaczaną przez bank marżę kupna/sprzedaży – w rezultacie umowa ma być wykonywana dalej w oparciu o kurs średni NBP. Sąd Apelacyjny uznał, że wbrew ustaleniom Sądu Okręgowego zakres pouczenia o ryzyku był niewystarczający, gdyż bank nie wskazał kredytobiorcy, że proponowana konstrukcja wystawia go na niczym nieograniczone ryzyko. Ponadto Sąd Apelacyjny uznał, że nie można dokonać wykreślenia tylko części postanowienia nieuczciwego z umowy i pozostawić w mocy pozostałej części, wobec czego umowa musi być uznana za nieważną w całości. Wyrok częściowy jest prawomocny, ale bank może złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Po tym rozstrzygnięciu, sprawa wróci do Sądu Okręgowego, który orzeknie w pozostałym zakresie, to jest co do zgłoszonego przez kredytobiorcy roszczenia o zapłatę.…

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (SSO Piotr Grenda) wyrokiem z dnia 9 września 2024 r. w sprawie o sygn. akt: XXVIII C 1682/22 przeciwko Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu: I. ustalił, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w 2007 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce z siedzibą w Warszawie jest nieważna; II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) 2024 r. do dnia zapłaty; III. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) 2024 r. do dnia zapłaty; IV. umorzył postępowanie w pozostałym zakresie; V. zasądził od pozwanego na rzecz powodów koszty postępowania w całości, pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że sporna umowa kredytu zawiera postanowienia niedozwolone, których wyeliminowanie z umowy powoduje, że nie da się jej utrzymać w mocy. Pierwotnie pozew obejmował roszczenie główne o ustalenie, że umowa kredytu jest nieważna oraz o zasądzenie kwot, obejmujących wszystkie spłaty kredytu uiszczone od dnia zawarcia umowy. W toku procesu bank skierował do powodów wezwanie do zapłaty obejmujące kwotę wypłaconego kapitału kredytu, w związku…

Wyrokiem z 9 września 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (V ACa 1942/22; SSA Joanna Mrozek) oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 29 września 2022 r. (II C 537/20; SSO Marcin Polakowski). Umowa kredytu zawarta z Kredyt Bankiem (obecnie Santander Bank Polska) w czerwcu 2008 r. jest nieważna ze względu na nieuczciwość postanowień indeksacyjnych, których eliminacja prowadzi do nieważności umowy. Bez znaczenia dla oceny statusu konsumenta po stronie powodowej był fakt, że w domu była zarejestrowana działalność gospodarcza, skoro nastąpiło to już po zawarciu umowy, a ponadto w przeważającej części dom był wykorzystywany jako miejsce zamieszkania. Odsetki za opóźnienie powinny być zasądzone od dnia wezwania banku do zwrotu świadczeń. Nieskuteczny był podniesiony zarzut potrącenia. Zarzut potrącenia nie został bowiem zgłoszony w odpowiednim terminie, zgodnie z wymogiem art. 203(1) kpc. Podniesienie zarzutu potrącenia w odpowiedzi na pozew nie było skuteczne także ze względu na brak wymagalności roszczenia banku. Zarzut zatrzymania w ogóle nie może być zaś uwzględniony. Wyrok jest prawomocny, ale bank może złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Postępowanie w II instancji trwało 24 miesiące, a łączny czas postępowania to 55 miesięcy. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański oraz adw. Dominika Helios.

Fatalna strategia procesowa banków nie przestaje zadziwiać. Już w 2021 r. została wygrana z bankiem sprawa o zapłatę, gdzie Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 3 grudnia 2021 r. (I ACa 83/19) przesłankowo stwierdził nieważność dwóch umów (kredytu i pożyczki) zawartych z mBankiem. Aczkolwiek umowy były dwie, to dotyczyły tej samej nieruchomości – umowa kredytu spłacała poprzedni kredyt, umowa pożyczki dawała środki na kontynuowanie wykończenia nieruchomości. W pozwie kredytobiorca dochodził zasądzenia tylko części zapłaconych kwot, gdyż sprawa została wytoczona jeszcze w 2016 r., gdy należało brać pod uwagę koszty przegrania sprawy. Bank zapłacił zasądzone kwoty, ale długo zwlekał z ostatecznym rozliczeniem wszystkich płatności. Kredytobiorcy w 2022 r. poprzez potrącenie dokonali umorzenia wierzytelności banku o zwrot wypłaconych kwot, natomiast mBank dopiero w 2023 r. zwrócił pozostałe kwoty kredytobiorcom, jednak odmówił zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie. W tym stanie rzeczy kredytobiorcy wytoczyli powództwo o zapłatę odsetek za opóźnienie w wysokości ok. 70 tys. zł. Ponieważ mBank nie złożył odpowiedzi na pozew, to Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe wydał 5 stycznia 2024 r. wyrok zaoczny zasądzający dochodzoną kwotę wraz z dalszymi odsetkami za opóźnienie za czas trwania procesu. Bank złożył sprzeciw. Ostatecznie, Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe wyrokiem z 6 września 2024 r. podtrzymał wydany wyrok zaoczny.…

W dniu 5 września 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy (XVI GC 245/23; SSO Beata Dzierżko) w sprawie z powództwa (…) sp.j. p-ko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu wydał wyrok, w którym: I. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 86.383,58 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 lutego 2023 r. do dnia zapłaty; II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania w kwocie 31.328,00 PLN, w tym kwotę 10.800,00 PLN tytułem kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że: a) w niniejszej sprawie Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości zawartą z Polbank EFG w 1,2 mln. zł w 2007 r. przez przedsiębiorcę na zakup lokalu na siedzibę firmy należało zgodnie z żądaniem pozwu przesłankowo uznać za nieważną; b) w umowie kredytu brak jest bowiem obiektywnych i weryfikowalnych zasad obliczania kursów kupna i sprzedaży oraz rat kredytu, co powoduje, że umowa jest sprzeczna z istotą stosunku zobowiązaniowego; c) sposób ustalania kursu w umowie i regulaminie był skonstruowany w sposób wadliwy, skutkujący naruszeniem art. 353(1) k.c. w zw. z art. 58 k.c., a sprzeczność ta…

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 4 września 2024 r. w sprawie o sygn. VI ACa 1888/22 (SSA Małgorzata Borkowska) przeciwko mBank S.A. z siedzibą w Warszawie [po rozpoznaniu apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie XXVIII Wydziału Cywilnego (SSR del. Michał Wójcicki) z dnia 5 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. XXVIII C 5618/21, ustalającego, że umowa o kredyt hipoteczny „MULTIPLAN” z 2007 r. jest nieważna i zasądzającego od pozwanego na rzecz powodów kwotę (…) PLN z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) 2021 r. do dnia zapłaty]: I. oddalił apelację pozwanego; II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę (…) PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że apelacja banku nie zasługiwała na uwzględnienie w jakimkolwiek zakresie. W ocenie Sądu Apelacyjnego w niniejszej sprawie kredytobiorcy byli obarczeni nieograniczonym ryzykiem kursowym i w tym zakresie bank nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku przedstawienia rzetelnych informacji o tym ryzyku oraz o jego skali. Zdaniem Sądu Apelacyjnego umowa kredytu jest nieważna z uwagi na zawarcie w niej postanowień niedozwolonych, których wyeliminowanie z umowy powoduje,…

W dniu 2 września 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie (SSO Konrad Gradek, sygn. III C 2221/23) ustalił nieważność umowy kredytu z maja 2008 r. i zasądził od pozwanego Banku Millennium S.A. na rzecz powodów kwotę prawie 400 tys. zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 lipca 2023 r. do dnia zapłaty. Sąd obciążył pozwany bank kosztami procesu w całości. Sąd wskazał, że umowa zawiera klauzule niedozwolone, których usunięcie prowadzi do nieważności umowy. Ponadto zdaniem Sądu bank nie wywiązał się z obowiązku informacyjnego. Sprawę prowadzi adw. Anna Bielecki oraz adw. Dominika Helios. Wyrok jest nieprawomocny. Postępowanie w I instancji trwało 13 miesięcy.

Sąd Apelacyjny w Warszawie V Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 27 sierpnia 2024 r. w sprawie o sygn. V ACa 1639/22 (SSA Ewa Klimowicz-Przygódzka) przeciwko Deutsche Bank Polska S.A. [po rozpoznaniu apelacji powodów i pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie IV Wydziału Cywilnego (SSO Agnieszka Derejczyk) z dnia 19 lipca 2022 r. w sprawie o sygn. IV C 735/20, ustalającego nieważność umowy, ale oddalającego roszczenie o zapłatę w całości z uwagi na zastosowanie teorii salda: zmienił wyrok Sądu I instancji i zasądził na rzecz powodów kwotę 600.613,52 PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty; oddalił apelację pozwanego w całości; zasądził na rzecz powodów kwotę 11.834,00 PLN tytułem kosztów procesu za I instancję oraz kwotę 13.150,00 PLN tytułem kosztów postępowania apelacyjnego wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że rozstrzygnięcie Sądu I instancji w zakresie ustalenia nieważności umowy było w całości prawidłowe. Umowa nie mogła się ostać z uwagi na zawarte w niej klauzule abuzywne i brak rzetelnego poinformowania o ryzyku kursowym. Sąd przyznał rację stronie powodowej, że podpisane przez powodów oświadczenie o ryzyku przedłożone w procesie…

W dniu 27 sierpnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Andrzej Vertun, sygn. III C 453/24, poprzednia sygn. XXV C 504/21) ustalił nieważność umowy zawartej z BRE Bank S.A. w lipcu 2007 r. oraz zasądził od mBank S.A. na rzecz kredytobiorców kwotę ponad 70 tys. PLN wraz z odsetkami od dnia 22 marca 2024 r. do dnia zapłaty. Sąd obciążył bank kosztami procesu w całości. Sąd uznał, że umowa jest nieważna z uwagi na znajdujące się w niej klauzule niedozwolone i nierzetelne poinformowanie o ryzyku kursowym. Przed rozprawą powodowie dokonali potrącenia wierzytelności banku ze swoją wierzytelnością obejmującą dalsze spłaty kredytu nieobjęte pozwem, naliczone od przedsądowego wezwania odsetki za opóźnienie (od 5 grudnia 2020 r.) oraz częściowo dochodzone pozwem spłaty i odpowiednio cofnęli częściowo powództwo bez zrzeczenia się roszczenia. Sąd zasądził w całości pozostałą dochodzoną kwotę wraz z odsetkami od kolejnego dnia po złożeniu oświadczenia o potrąceniu do dnia zapłaty. Sąd zgodnie z twierdzeniami strony powodowej przyjął, że potrącenia nie można traktować jako przegranej procesu, gdyż na dzień wytoczenia powództwa żądanie było zasadne. W związku z powyższym Sąd ustalił, że obowiązek poniesienia kosztów procesu w całości spoczywa na pozwanym banku. Sprawdzę prowadzi adw. Anna Bielecki oraz r. pr. Jakub Strojewski.…

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie III Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2024 r. w sprawie o sygn. III C 366/23 (SSO Rafał Jasiński) p-ko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu, prowadzącemu w Polsce działalność za pośrednictwem oddziału Raiffeisen Bank International AG (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce: I. ustalił, że umowa kredytu z 2008 r. zawarta z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna; II. zasądził na rzecz powoda kwotę (…) CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia (…) do dnia zapłaty; III. umorzył postępowanie w pozostałym zakresie; IV. szczegółowe wyliczenie kosztów procesu pozostawił referendarzowi sądowemu po prawomocnym zakończeniu postępowania, ustalając, że strona pozwana zwróci stronie powodowej koszty procesu w całości; W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że sporna umowa kredytu zawiera postanowienia niedozwolone, których wyeliminowanie z umowy powoduje, że nie da się jej utrzymać w mocy. Pierwotnie pozew obejmował roszczenie główne o ustalenie, że umowa kredytu jest nieważna oraz o zasądzenie kwoty, obejmującej wszystkie spłaty kredytu uiszczone od dnia zawarcia umowy. W toku procesu bank skierował do powoda wezwanie do zapłaty obejmujące kwotę wypłaconego kapitału kredytu, w związku z czym strona powodowa dokonała potrącenia wzajemnych wierzytelności. W rezultacie powództwo zostało częściowo cofnięte…

W dniu 22 sierpnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXV Wydział Cywilny (SSO Aleksandra Orzechowska, sygn. XXV C 346/24) wydał wyrok częściowy, w którym ustalił nieważność umowy kredytu hipotecznego – kredyt „Tradycyjny” z 2008 r. indeksowany do JPY na kwotę 560 tys. PLN. Sąd zgodził się z argumentacją pełnomocnika powodów, iż nie ma konieczności zawieszenia postępowania w zakresie roszczenia o ustalenie nieważności umowy kredytowej. W trakcie rozprawy sąd oddalił zatem wniosek pełnomocnika syndyka o zawieszenie postępowania w zakresie ustalenia nieważności umowy. Sąd uznał, że umowa zawiera klauzule indeksacyjne, które dotyczą głównych świadczeń stron natomiast ze zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i transparentny dla konsumenta w związku z czym umowa upada. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.

Sąd Okręgowy w Warszawie, III Wydział Cywilny (SSO Agnieszka Rafałko, sygn. III C 169/24, poprzednia sygn. III C 769/21) wydał w dniu 13 sierpnia 2024 r. wyrok częściowy na posiedzeniu niejawnym i ustalił, że umowa zawarta z Getin Bank S.A. jest nieważna. Syndyk kilkukrotnie składał wnioski o zawieszenie postępowania również w zakresie roszczenia o ustalenie, ale Sąd konsekwentnie je oddalał. Postępowanie w zakresie roszczenia o zapłatę pozostaje zawieszone. Sprawę prowadzi adw. Anna Bielecki. Wyrok jest nieprawomocny. Postępowanie w I instancji trwało 42 miesiące.

W dniu 9 sierpnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny (SSO Aleksandra Błażejewska-Leoniak, sygn. XXVIII C 14955/21) wydał wyrok, w którym: Ustalił nieważność umowy o MILLEKREDYT DOM z kwietnia 2006 r. Zasądził od pozwanego na rzecz powodów 127.102,95 PLN oraz 32.908,92 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty Zasądził od pozwanego na rzecz powodów 11.834 PLN tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Zdaniem Sądu umowa zawiera nieuczciwe klauzule indeksacyjne, które prowadzą do upadku umowy. Kredyt został zaciągnięte na cele konsumenckie, które nie były powiązane z działalnością gospodarczą. Odsetki ustawowe za opóźnienie zostały zasądzone od terminu zakreślonego w wezwaniu przedsądowym. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.

Z przyjemnością informujemy, iż Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej (SSN Monika Koba, sygn. akt I CSK 1851/23) postanowieniem z dnia 28 czerwca 2024 r. odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej wywiedzionej przez Santander Bank Polska S.A. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2022 r., sygn. akt V ACa 420/22 ustalającego nieważność umowy kredytu. Wyrok jest ostateczny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.

W dniu 1 sierpnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Anna Zalewska, XXIV C 2753/20), wydał wyrok, w którym zasadził od mBank S.A. na rzecz powódki kwotę 563.075,93 PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 września 2020 r. do dnia zapłaty oraz koszty procesu w całości – szczegółowe ich wyliczenie pozostawił referendarzowi sądowemu. Sprawa dotyczyła kredytu, który został spłacony w całości na dwa miesiące przed wystąpieniem na drogę sądową. Przed wszczęciem postępowania została podpisana umowa cesji między byłymi małżonkami, którzy 14 lat wcześniej wspólnie zawarli umowę kredytu. Sąd nie zasądził jedynie składki ubezpieczenia niskiego wkładu własnego i w tym zakresie strona powodowa rozważy złożenie apelacji. Sprawę prowadzi adw. Anna Bielecki. Wyrok jest nieprawomocny.  Postępowanie w I instancji trwało 46 miesięcy.

W dniu 1 sierpnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku, XV Wydział Cywilny (SSO Piotr Kowalski, sygn. XV C 1983/22) wydał wyrok, w którym: Oddalił powództwo Banku Millennium o zwrot kwoty kapitału; Zasądził od pozwanego Banku Millennium na rzecz pozwanych kwotę 5.434 zł tytułem zwrotu kosztu procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego. Sąd oddalił powództwo z uwagi na złożone w toku procesu oświadczenie o potrąceniu w zakresie zwrotu kwoty kapitału. Całość kosztów zastępstwa procesowego została zasądzona na rzecz pozwanych. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.

Wyrokiem z 30 lipca 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 3047/23; SSA Urszula Wiercińska) oddalił apelację syndyka masy upadłości Getin Noble Banku od wyroku częściowego Sądu Okręgowego w Warszawie z 6 listopada 2020 r. (XXV C 355/18; SSR del. Kamil Goławszewski), który ustalił nieważność umowy kredytu zawartego w lutym 2008 r. na kwotę blisko 1 miliona złotych, kwestię roszczeń o zapłatę pozostawiając do rozstrzygnięcia po uprawomocnieniu się wyroku częściowego. W sprawie Sąd Apelacyjny uznał, że powodowie korzystają z ochrony konsumenckiej – co prawda udzielony przez Getin Bank kredyt spłacał głównie inne kredyty, z których część dotyczyła działalności gospodarczej prowadzonej przez powódkę, jednak udział kredytów związanych z działalanością gospodarczą nie przekraczał 30% w ogólnej sumie. Powołując się na orzeczenie TSUE z 8 czerwca 2023 r. (C-570/21), Sąd uznał że w takiej sytuacji brak jest podstaw do pozbawiania kredytobiorcy ochrony konsumenckiej (na temat tego wyroku, patrz: https://pomocfrankowiczom.pl/konsument-czy-przedsiebiorca-wyrok-tsue-c-570-21/) Dzięki temu wyrokowi kredytobiorcy będą mogli wykreślić hipotekę (syndyk często nie wydaje niestety oświadczenia o zgodzie banku na wykreślenie hiopteki). Sprawa roszczeń o zapłatę pozostanie zawieszona do czasu ustalenia listy wierzytelności w postępowaniu upadłościowym. Postępowanie apelacyjne było wielokrotnie zawieszane, dlatego trwało ostatecznie aż 45 miesięcy, a łącznie postępowanie trwało 79 miesięcy. Na szczęście kredytobiorcy uzyskali…

30 lipca 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Urszula Wiercińska, VI Aca 1960/22) wydał wyrok, w którym oddalił apelację pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 13 października 2022 r. (XXV C 777/19; SSO Krystyna Stawecka) izasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4050 PLN tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd I instancji w sposób prawidłowy zgromadził materiał dowodowy i dokonał poprawnej subsumpcji stanu faktycznego pod normę 385(1) k.c. Trafnym jest spostrzeżenie Sądu I instancji, iż przedmiotowa umowa kredytu na kwotę 260 tys. zł. została zawarta na wzorcu, który został przygotowany dla wielu tego rodzaju czynności prawnych i zakres negocjacji mógł dotyczyć wyłącznie takich kwestii jak wysokość kredytu, okres spłaty, czy zabezpieczenie tego kredytu. Powód jest konsumentem, co pozwala na zastosowanie art. 385 (1) k.c. celem dalszego badania klauzul. Sąd I instancji poprawnie wskazał, które klauzule mają charakter abuzywny – są to klauzule indeksacyjne tj. klauzula ryzyka walutowego i klauzula kursowa spreadowa, które składają się na mechanizm indeksacji przyjęty w umowie. Te klauzule rażąco naruszają interes konsumenta i są sprzeczne z dobrymi obyczajami, są one abuzywne. Bank zaniechał obowiązków informacyjnych mając na uwadze długoterminowy czas trwania kredytu…