Wyrokiem z dnia 5 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie (SSR del. Agnieszka Perehubka) w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A., sygn. akt III C 3185/24: I. ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy o kredyt hipoteczny nr KH(…)/2006 z dnia 7 listopada 2006 r. zawartej pomiędzy powodami a pozwanym z powodu jej nieważności; II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 69.755,38 PLN oraz 52.900,84 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 6 lipca 2024 r. do dnia zapłaty; III. zasądził od pozwanego na rzecz powodów koszty procesu w kwocie 11.834 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Sąd stwierdził, że umowa pozwalała bankowi na jednostronne ustalania kursów i ich narzucanie drugiej (słabszej) stronie umowy. Umowa była nienegocjowalna, zawarta na cele mieszkaniowe, konsumenckie. Przedłożone przez pozwanego załączniki odnoszące się do ryzyka były sztampowe i były jedynie niezbędnym warunkiem otrzymania kredytu. Nie służyły natomiast rzetelnemu informowaniu o ryzyku. Zdaniem Sądu pouczenie o ryzyku powinno odnosić się do salda kredytu. Ponadto bank powinien zbadać czy powodów stać na taki kredyt w przypadku znacznej zmiany kursów. Sąd stwierdził również, że ryzyko zostało rozłożone w sposób nierównomierny, ponieważ bank był zabezpieczony przed ryzykiem z uwagi na zawieranie odpowiednich transakcji na rynku międzybankowym. Z kolei powodowie, konsumenci nie mieli takich możliwości i byli stale narażeni na nieograniczone ryzyko. Badane klauzule umowne stanowią niedozwolone postanowienia umowne, a ich wyeliminowanie nie pozwala na utrzymanie umowy w mocy. Sąd w całości uwzględnił żądanie pozwu, zarówno co do należności głównej, jak i odsetek oraz co do kosztów procesu. Wyrok jest nieprawomocny. Postępowanie w I instancji trwało zaledwie równo 3 miesiące. Sprawę prowadzi radca prawny Jakub Strojewski.

Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2023 r. w sprawie o sygn. akt II NSNc 69/23 (w składzie: SSN Tomasz Przesławski, SSN Tomasz Demendecki i ławnik SN Marek Józef Totleben) uchylił zaskarżony nakaz zapłaty z 2016 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Orzeczenie to zapadło na skutek skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Prokuratora Generalnego, złożonej na wniosek r. pr. Grzegorza Godziny z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp. p. Sprawa dotyczy umowy kredytu hipotecznego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, zawartej z d. Euro Bank S.A. w 2008 r., w której z uwagi na brak terminowych spłat kredytu, bank wypowiedział umowę, wytoczył powództwo o zapłatę, a w 2016 r. uzyskał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Na skutek uprawomocnienia się nakazu zapłaty i nadania mu klauzuli wykonalności zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, w toku którego w 2021 r. komornik poinformował dłużników o pierwszej licytacji nieruchomości, do której na szczęście nie doszło. W uzasadnieniu postanowienia z 26 kwietnia 2023 r. Sąd Najwyższy wskazał m.in., że: w niniejszej sprawie należy mieć na względzie to, że uzasadnienie do zaskarżonego nakazu zapłaty zostało sporządzone już po wniesieniu skargi nadzwyczajnej, na wyraźne żądanie Sądu Najwyższego – 5 lat po wydaniu przez Sąd Okręgowy nakazu zapłaty, nie można pominąć tego, że analizowane postępowanie toczyło się w trybie postępowania upominawczego, w którego toku nie odbyła się żądna rozprawa, na której strony mogłyby przedstawić swoje racje, przyczyną uchylenia zaskarżonego nakazu zapłaty nie jest jednoznaczne stwierdzenie istnienia abuzywnych postanowień umownych przez Sąd Najwyższy (co zresztą jednak stwierdził sam Sąd Okręgowy w sporządzonym uzasadnieniu), ale brak ich zbadania w toku postępowania. Okoliczności wydania rozstrzygnięcia i tryb procedowania pozwalają na przyjęcie przez Sąd Najwyższy, że sąd meriti nie zbadał treści stosunku prawnego łączącego strony, w każdym przypadku – nawet w sytuacji bezczynności strony – sąd ma obowiązek przestrzegać standardów ochrony konsumentów, brak odpowiedniej analizy postanowień…

Do Kancelarii zgłosili się klienci z prawomocnym nakazem zapłaty wydanym przez Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w dniu 31 sierpnia 2016 r., sygn. akt I Nc 197/16 na rzez Banku BPH (umowa d. Ge Money Banku z 2008 r.). Sąd zasądził na rzecz banku ponad 750 tys. zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 2016 r. do dnia zapłaty. Niestety w czasie, kiedy bank pozwał kredytobiorców (po wypowiedzeniu umowy) sądy nie weryfikowały z urzędu, czy umowa zawiera nieuczciwe zapisy umowne, czy też nie. Kredytobiorcy próbowali samodzielnie zaskarżyć nakaz zapłaty, jednakże ze względu na niewłaściwą ilość odpisów złożonego przez nich pisma, Sąd odrzucił ich sprzeciw, a nakaz zapłaty się uprawomocnił. Dzięki mojej skutecznej interwencji i szerokiej argumentacji we wniosku skierowanym do Rzecznika Praw Obywatelskich sprawa ma szanse na pozytywne zakończenie. W dniu 10 lutego 2023 r. Rzecznik Praw Obywatelskich skierował w imieniu kredytobiorców skargę nadzwyczajną. Mam nadzieję, że Sąd Najwyższy uchyli nakaz zapłaty, a kredytobiorcy będą mogli wreszcie spać spokojnie i sprawiedliwości stanie się zadość! Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka sp.p.