Kategoria: Wyroki

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga, sygn. akt I C 933/18, (SSO Eliza Nowicka-Skowrońska) w dniu dzisiejszym w sprawie z powództwa Deutsche Bank S.A. przeciwko naszym klientom uznał, że umowa jest uczciwa i zgodna z prawem, a tym samym utrzymał w mocy nakaz zapłaty z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. akt I Nc 3/18. Zdaniem Sądu umowa nie zawiera jakichkolwiek klauzul przeliczeniowych. Bank w dobrej wierze udzielił klientom kredytu, a z uwagi na „leniwość kredytobiorców” bank stosował swoje tabele „bo się klientom nie chce pójść i kupić franków w kantorze”. Nie można usprawiedliwiać lenistwa. „Klienci lenili się żeby sami zająć się tą wymianą i zlecili ją bankowi w zakresie jego działalności kantorowej, aby to bank zajął się i umniejszył ich obowiązki”. Dlatego zdaniem Sądu w umowie nie ma jakichkolwiek klauzul przeliczeniowych. Kredytobiorcom było wygodnie się tym nie zajmować, a zatem trudno mówić o jakimkolwiek naruszeniu ich interesów. Powodowie nie wystąpili z inicjatywą zawarcia aneksu umożliwiającego spłaty bezpośrednio w CHF, co świadczy o tym, że byli z umowy zadowoleni. „Było wygodniej im się tym nie zajmować, tylko żeby ktoś się zajął tym za nich.” Zdaniem Sądu nie ma jakiegokolwiek mechanizmu przeliczeniowego, a klientom jest wygodniej i prościej korzystać z usług kantorowych banku bez…

Wyrokiem z 30 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 1040/20; SSA Jacek Sadomski) podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 27 października 2020 r. (XXV C 792/20; SSR del. Adam Mitkiewicz) co do nieważności dwóch umów kredytu indeksowanego d. Polbank EFG z 2008 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok i zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot rat kredytu (Sąd Okręgowy kierował się teorią salda), ale uwzględnił zarzut zatrzymania banku. Jednocześnie uznał, że zgodnie z uchwałą SN z 7 maja 2021 r. III CZP 6/21 odsetki od dochodzonego roszczenia należne są dopiero od złożenia przez kredytobiorcę oświadczenia o akceptacji upadku umowy, choć przyznał, że kwestia jest kontrowersyjna. Na rzecz kredytobiorcy został zasądzony zwrot całości kosztów procesu. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.

W dniu 30 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Paweł Duda) wydał wyrok w sprawie XXV C 3383/19 z powództwa kredytobiorców o ustalenie nieważności Umowy dawnego Nordea Bank Polska S.A. o kredyt mieszkaniowy Nordea-Habitat z 2009 r. i o zapłatę przeciwko PKO S.A., w którym to wyroku Są oddalił powództwo kredytobiorców i obciążył go kosztami procesu. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że przedmiotowa Umowa nie jest nieważna i że nie zawiera ona abuzywnych klauzul. W ocenie Sądu, sporna Umowa nie była typowa, gdyż została ona zawarta w 2009 r., kiedy kurs PLN/CHF był wysoki (wzrósł o 50% od 2008 r.), w związku z czym powodowie musieli mieć świadomość ryzyka związanego z kredytem denominowanym. Ponadto, zdaniem Sądu, Bank wypełnił obowiązki informacyjne wobec powodów, gdyż powodom przedstawiono pisemne oświadczenie zawierające informacje dotyczące wpływu kursu na saldo zadłużenia i wysokość rat kredytu. Jednocześnie, w ocenie Sądu, Umowa nie zawiera abuzywnych postanowień, gdyż kwota kredytu została wypłacona po kursie negocjowanym, i że Umowa przewidywała możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w walucie denominacji i od woli kredytobiorców zależało, czy będą spłacać kredyt w CHF czy w PLN. Kredytobiorcy znaczną część spłat dokonali w CHF, a w zakresie w jakim decydowali się na spłaty…

W dniu 30 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (w składzie SSO Rafał Schmidt, sygn. III C 236/20) wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. w którym: – ustalił, że umowa kredytu z września 2008 r. jest nieważna. – zasądził na rzecz powoda kwotę 269.514,61 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 marca 2022 r. (data złożenia oświadczenia) do dnia zapłaty. – zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.817,00 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd uznał, że bank dowolnie kształtował zobowiązania powoda. W konsekwencji umowa nie może dalej trwać, a kwoty podlegają zwrotowi. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka

Wyrok prawomocny – umowa pożyczki denominowanej Raiffeisen Bank Polska S.A. nieważna! W dniu 30.03.2022 Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Agata Zając, sygn. VI ACa 39/21) oddalił apelację pozwanego banku od korzystnego wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 23 listopada 2020 r., sygn. XXV C 2829/18 zasądzającego od pozwanego na rzecz powodów 117.052,93 CH wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Sprawa dotyczyła umowy pożyczki denominowanej z listopada 2007 r., która została całkowicie spłacona przed wniesieniem pozwu. Sam pozew dotyczył nadwyżki ponad kwotę kapitału. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kredytobiorców koszty zastępstwa procesowego w wysokości 10.800 zł za I instancję oraz 8.100 zł za II instancję. Zarzut zatrzymania banku nie został uwzględniony. Dodatkowo w dniu 20 kwietnia 2022 r. Sąd oddalił wniosek banku o wstrzymanie wykonalności wyroku. Jednocześnie Sąd uznał, że odsetki od dochodzonej kwoty mogą być naliczane dopiero od stycznia 2022 r., to jest od dnia złożenia przez kredytobiorców oświadczenia o akceptacji upadku umowy. Kancelaria będzie rekomendowała skargę kasacyjną w zakresie oddalonych odsetek. Wyrok jest prawomocny, ale bank może jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.

W dniu 28 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (w składzie SSO Aleksandra Orzechowska, sygn. XXVIII C 5377/21) wydał wyrok w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A., w którym: – ustalił, że umowa kredytu z czerwca 2008 r. jest nieważna. – zasądził na rzecz powoda kwotę 39.300,51 PLN oraz 52.261,39 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 19 czerwca 2021 r. do dnia zapłaty. – zasądził od Banku Millennium S.A. na rzecz powoda kwotę 11.817,00 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd uznał, że bank dowolnie kształtował zobowiązania powoda. W konsekwencji umowa nie może dalej trwać, a kwoty podlegają zwrotowi. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Bielecki.

Wyrok prawomocny, umowa kredytu indeksowanego Polbank EFG z października 2006 r. na kwotę ok. 470 tys. zł. nieważna. 29 marca 2022 Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z 29 marca 2022 r. (VI ACa 684/20; SSA Małgorzata Borkowska) generalnie podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 czerwca 2020 r. (XXV C 273/20; SSO Monika Włodarczyk), w którym Sąd ustalił nieważność umowy kredytu i zasądził zwrot zapłaconych rat. Sąd Apelacyjny zmienił ten wyrok o tyle, że odsetki od roszczenia zasądził od dnia złożenia oświadczenia o akceptacji upadku umowy przez kredytobiorców przed Sądem Apelacyjnym. Sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania, bo bank posiada już teraz więcej wpłaconych środków przez powodów niż wypłacił w wykonaniu umowy. Umowa jest nieważna, gdyż bank nie poinformował konsumenta o ryzyku, a tabele kursowe są ustalane arbitralnie, więc postanowienia te są nieuczciwe i bezskuteczne. Bez nich umowa trwać nie może, bo są to główne świadczenia stron. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Dominika Helios.

Dnia 22 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Anna Pogorzelska; XXV C 1095/18), wydał wyrok. w którym: I. ustalił, że Umowa kredytu hipotecznego z czerwca 2008 r. na kwotę 3 mln zł. zawarta z dawnym Noble Bank S.A. jest nieważna w całości, II. zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów zwrot w łącznej wysokości kwoty 1.462.694,95 PLN oraz 13.094,52 CHF jako zwrotu świadczeń nienależnych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 maja 2018 r. III. zasądził od pozwanego na rzecz powodów całość kosztów procesu. Sąd w motywach rozstrzygnięcia wskazał, że przedmiotowa umowa kredytu zawierała abuzywne postanowienia dotyczące indeksacji, w szczególności na ich brak transparentności i przejrzystości. Bank też nie wypełnił spoczywającego na nim obowiązku informacyjnego. Nadto z uwagi na możliwość banku do dowolnego kształtowania zobowiązania powodów umowę należało uznać za sprzeczną z naturą stosunku zobowiązaniowego, z uwagi na naruszenie równowagi kontraktowej. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Czabański Wolna-Sroka Sp.p.

Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Piotr Bednarczyk; XXVIII C 4406/21) ustalił, że umowa o kredyt Banku Millennium z czerwca 2007 r. jest nieważna i zasądził na rzecz powoda zwrot rat kredytu;

21 marca 2022 Sąd Okręgowy w Warszawie w osobie SSO Piotra Bednarczyka w sprawie XXVIII C 4581/21 oddalił powództwo kredytobiorcy, gdyż umowa została zawarta 14 kwietnia 2004 r., a więc na 2 tygodnie przed wejściem Polski do UE, a zatem kredytobiorca nie może korzystać z ochrony. Ponadto zdaniem sędziego ówczesny kurs CHF był na tyle wysoki, że nie doszło do pokrzywdzenia kredytobiorcy. W tej sprawie oczywiście zostanie złożona apelacja, po uzyskaniu pisemnego uzasadnienia wyroku.

21 marca 2022 Sąd Apelacyjny w Warszawie (SSA Jacek Sadomski, VI ACa 531/18) uznał, że umowa Getin Banku jest nieważna, ale oddalił część roszczenia o zapłatę wskutek uznania zarzutu potrącenia złożonego w toku postępowania apelacyjnego oraz zasądził odsetki od momentu złożenia oświadczenia przez konsumenta o zgodzie na nieważności umowy. Wyrok I instancji zapadł 8 maja 2018 r. (XXV C 246/17; SSR del Kamil Gołaszewski.

18 marca 2022 Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 213/18; SSA Grażyna Kramarska) wydał wyrok w sprawie umowy kredytu Getin Banku, rozpoznając apelację kredytobiorcy od wyroki Sądu Okręgowego w Warszawie z 15 grudnia 2017 r. (XXV C 961/17; SSR del. Kamil Gołaszewski). Sąd Okręgowy uznał, że umowa jest nieważna, ale oddalił roszczenie o zapłatę – było to jedno z pierwszych zastosowań w praktyce tzw. teorii salda. Pozew nie zawierał odrębnego roszczenia o ustalenie, gdyż wówczas sądy uważały, że takie roszczenie jest niedopuszczalne. Apelację złożył kredytobiorca. Po 4 latach postępowania przed Sądem Apelacyjnym (skarga na przewlekłość do SN nie przyniosła rezultatu), Sąd wydał wyrok, w którym uznał, że umowa jest nieważna, a Sąd I instancji powinien był zasądzić zwrot rat na rzecz kredytobiorcy. Jednak ponieważ bank w toku postępowania apelacyjnego złożył zarzut potrącenia kwoty dochodzonej przez kredytobiorcę z kwotą należną bankowi z tytułu zwrotu kwoty wypłaconego kredytu, to roszczenie kredytobiorcy wygasło. W rezultacie sąd oddalił apelację, ale bank został obciążony kosztami procesu za I i II instancję. Ta sprawa pokazuje jak bardzo zmieniało się nastawienie sądów do roszczeń kredytobiorców w toku tych wszystkich lat. Teraz na podstawie wyroku będzie można żądać usunięcia hipoteki, ale w drodze osobnego powództwa o uzgodnienie treści…

Wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SR del. Edyta Sornat-Unisk; XXVIII C 2515/21): 1. ustala, że umowa kredytu z sierpnia 2007 roku (Getin Bank S.A.) jest nieważna w całości; 2. zasądza od pozwanego Getin Noble Bank S.A. na rzecz powoda 103.876,10 PLN oraz 134.139,30 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od marca 2021 r. do dnia 14 lipca 2021 r., z tym że spełnienie świadczenia powinno nastąpić za jednoczesnym zaoferowaniem przez powoda zwrotu kwoty 723.864,10 PLN tytułem spłaty wypłaconego kapitału albo zabezpieczeniem roszczenia pozwanego o zapłatę kwoty; 3. zasądza od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu w całości. Motywy rozstrzygnięcia poznamy po zapoznaniu się z pisemnym uzasadnieniem wyroku. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka

W dniu 14 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 1003/20; SSA Agata Zając) wydał wyrok, którym zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (XXV C 1128/19; SSR del. Adam Mitkiewicz) ustalający nieważność Umowy o kredyt hipoteczny dawnego EFG Eurobank Ergasias z 2008 r. i oddalający powództwo kredytobiorców o zapłatę (na podstawie teorii salda) w ten sposób, że: I) zasądził od Raiffeisen Bank International AG na rzecz kredytobiorców łącznie 151.506,53 PLN oraz 69.875,26 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 9 marca 2022 r. tytułem zwrotu zapłaconych kwot w wykonaniu nieważnej Umowy, II) zasądził od Raiffeisen Bank International AG na rzecz kredytobiorców łącznie 10.906,74 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania w I instancji, III) zasądził od Raiffeisen Bank International AG na rzecz kredytobiorców łącznie 9.100,00 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania w II instancji. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że sporna Umowa kredytu została jednostronnie przygotowana przez pozwany bank i wraz z Regulaminem stanowiła wzorzec umowny pozwanego banku, a co za tym idzie nie została indywidualnie uzgodniona z powodami. Powodowie nie znali sposobu ustalania kursów przez pozwany bank, zaś kwestia czy miały one charakter rynkowy jest obojętna dla rozstrzygnięcia sprawy. W ocenie Sądu II instancji, powodowie nie zostali…

14.03.2022 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach (I ACa 495/21; SSO del. Aneta Pieczyrak-Pisulińska) co do zasady podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Bielsku Białej z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. I C 975/19 ustalającego nieważność umowy PKO BP własny kąt hipoteczny ze stycznia 2008 r., a także na skutek apelacji strony powodowej (od teorii salda) zasądził od pozwanego na rzecz powodów: 1) ponad 209 tys. PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od stycznia 2019 r. (data wezwania przedsądowego) do dnia zapłaty 2) 11.817 PLN tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za I instancję 3) 9.100 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję. Sąd nie uwzględnił podniesionego przez bak zarzutu zatrzymania z uwagi na braki formalne po stronie pełnomocnika banku. Warto wskazać, że Sąd I instancji stwierdził nieważność przedmiotowej umowy w oparciu o art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe, jak również ze względu na art. 353(1) k.c., oraz z uwagi na abuzywność klauzul przeliczeniowych. Sąd Apelacyjny podczas ustnych motywów rozstrzygnięcia podtrzymał argumentację Sądu I instancji. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp. p.

Wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym 11 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 560/21; SSA Joanna Wiśniewska-Sadomska) podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (SSO Joanna Radzyńska-Głowacka; I C 2952/20) z 13 maja 2021 r. co do nieważności umowy kredytu Banku DNB ze stycznia 2009 r. jest nieważna. Sąd jednocześnie zasądził zwrot zapłaconych kwot zgodnie z teorią dwóch kondykcji (SO oddalił to roszczenie na podstawie teorii salda). Odsetki zostały zasądzone od 21 maja 2021 r., to jest od daty wyroku Sądu I instancji. Uzasadnienie wyroku nie jest jeszcze sporządzone. Wyrok jest prawomocny, ale strony mogą wnieść skargę kasacyjną.

Wyrokiem z 11 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 724/21; SSA Joanna Wiśniewska-Sadomska) oddalił apelację banku od wyroku z 18 czerwca 2021 r. (XXIV C 682/18; SSO Paweł Pyzio) – w tej sprawie bank pozwał kredytobiorców, ale Sąd uznał, że umowa d. BPH (obecnie Banku PEKAO) z października 2005 r. jest nieważna.

W dniu 11 marca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Agnieszka Wlekły-Pietrzak; Sygn. akt: XXVIII C 570/21) wydał wyrok, w którym: 1. ustalił nieważność umowy kredytu z maja 2008 r. zawartej przez powodów z Bank Millennium S.A.; 2. zasądził od banku na rzecz powodów zwrot zapłaconych rat kredytu w wysokości 303.609,77 PLN oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. 3. obciążył bank kosztami procesu. Sąd uznał, że pozwany nie wywiązał się z obowiązku informacyjnego odnośnie ryzyka kursowego. Pouczenia pozwanego nie były bowiem pełne, zrozumiałe i jednoznaczne dla konsumentów. Opierały się one tylko na Rekomendacji S, co Sąd uznał za niewystarczające. Sąd wskazał również, że bank nie dopełnił obowiązku informacyjnego w zakresie klauzul indeksacyjnych. Postanowienia te również nie były jednoznaczne i zrozumiałe dla konsumentów. Niewątpliwie też należało je uznać za sprzeczne z dobrymi obyczajami i za rażąco naruszające interesy konsumentów. Co doprowadziło Sąd do uznania, że postanowienia te należało uznać za abuzywne, a jako, że postanowienia te stanowiły świadczenie główne stron, należało uznać całą umowę za nieważną. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Dominika Helios z Kancelarii Adwokackiej Czabański, Wolna-Sroka Spółka Partnerska.

Wyrokiem z 10 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 550/20; SSA Grażyna Kramarska) oddalił apelację Raiffeisen Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 5 lutego 2020 r. (XXV C 2893/19, wcześniej XXV C 887/17; SSR del. Kamil Gołaszewski), w którym Sąd ustalił nieważność umowy kredytu d. Polbank EFG, ale oddalił roszczenie o zapłatę ze względu na tzw. teorię salda. Kredytobiorca nie składał apelacji.

Wyrokiem z 10 marca 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 7/21; SSA Sławomir Świerczakowski) oddalił obie apelacje od wyroku z 24 listopada 2020 r. (XXV C 2222/17; SSR del. Adam Mitkiewicz). Wyrok o tyle ciekawy, że Sąd Apelacyjny uznał zarzut potrącenia banku, w rezultacie oddalił roszczenie o zapłatę, pozostawiając wyłącznie ustalenie nieważności umowy zawartej z d. Getin Bankiem w listopadzie 2007 r.