15 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (III C 342/17; SSR del. Rafał Schmidt) ustalił, że umowa kredytu zawarta przez powodów z d. Nordea Bank (obecnie PKO BP S.A.) jest w całości nieważna i zasądził na rzecz powodów dochodzoną kwotę całości zapłaconych do tej pory rat kredytu.
Sąd uznał, że przedmiotowa umowa kredytu jest nieważna z uwagi na błędne określenie kwoty kredytu, a przez to naruszenie art. 69 prawa bankowego. Powodom została wypłacona kwota w PLN, a więc kredyt miał tak naprawdę charakter złotowy, a kredytobiorcy nie wiedzieli jaką kwotę finalnie otrzymają, gdyż data wypłaty i sposób przeliczenia nie były kredytobiorcom znane. Ponadto, w ocenie Sądu, kursy z tabeli kursowej banku były ustalane w sposób jednostronny, co należy uznać za abuzywne. Jednocześnie, nie ma możliwości, aby umowa została uzupełniona innymi postanowieniami z uwagi na:
a) brak zgody konsumentów,
b) fakt, że strony miały zawrzeć umowę kredytu powiązanego z kursem waluty obcej oprocentowanego stawką LIBOR, a więc pozostawienie kredytu złotowego oprocentowanego stawką LIBOR stanowiłoby wypaczenie natury stosunku prawnego.
Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji, gdyż jest ona uznawana za obowiązującą w orzecznictwie sądowym, a ponadto, brak jest podstaw normatywnych, aby oddalić roszczenie kredytobiorców o zapłatę.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.