12 lutego 2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 1300/22; SSA Tomasz Pałdyna) wydał wyrok, w którym częściowo zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 26.05.2022 r. (XXVIII C 1171/21; SSO Edyta Sornat-Unisk) ustalający nieważność umowy kredytu indeksowanego w taki sposób, że zasądził na rzecz powodów dalsze odsetki ustawowe za opóźnienie tj. od dnia przedsądowego wezwania do zapłaty do dnia zapłaty. Data początkowa odsetek ustawowych za opóźnienie w wyroku Sądu I instancji została określona jako dzień następny po doręczeniu odpisu pozwu pozwanemu, gdyż Sąd I instancji uznał, że powodowie nie wykazali doręczenia przedsądowego wezwania do zapłaty pozwanemu. Dowód ten znajdował się w aktach sprawy, co też zauważył Sąd II instancji. Sąd Apelacyjny podtrzymał zawarty w wyroku Sądu I instancji złożony przez bank zarzut zatrzymania i uznał, że zapłata zasądzonej kwoty ma nastąpić za jednoczesnym zaofiarowaniem zwrotu bankowi kwoty nominalnej wypłaconego kredytu. Jednocześnie Sąd Apelacyjny powołał się na wyrok TSUE z dnia 14 grudnia 2023 r. (C-28/22) i uznał, że podniesienie zarzutu zatrzymania nie może pozbawiać konsumenta dalszych ustawowych odsetek za opóźnienie. Bank musi również zapłacić koszty procesu.
Wyrok jest prawomocny, ale bank może jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego.
Postępowanie toczyło się 21 miesięcy w II instancji, a łącznie 35 miesięcy. Sprawę prowadziła adw. Anna Bielecki z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.