W dniu 23.02.2024 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie, V Wydział Cywilny (SSA Joanna Mrozek, SSA Bernard Chazan, SSA Edyta Mroczek, sygn. V ACa 1322/22) wydał wyrok, w którym:
1) Zmienił wyrok Sądu Okręgowego, XXVIII Wydziały Cywilnego (SSO Aldona Szwrońska-Eliszewska, sygn. XXVIII C 6565/21) z dnia 26 kwietnia 2022 r. poprzez zastrzeżenie, iż pozwanemu przysługuje zwrot kwoty 1.116.947,10 zł (stanowiącej kwotę kapitału)
2) Oddalił apelację banku w pozostałym zakresie
3) Zasądził od pozwanego na rzecz powoda 11.250 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym wraz z odętkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się orzeczenia.
Sąd Apelacyjny podtrzymał wyrok Sądu I instancji ustalający nieważność umowy Deutsche Banku, jak również zasądzający całość roszczenia dochodzonego pozwem wraz z odsetkami ustawowymi od wezwania przedsądowego. Sąd uwzględnił podniesiony przez bank zarzut zatrzymania dotyczący kwoty faktycznie wypłaconego kredytu. Uwzględnienie zarzutu zatrzymania nie wpłynęło na naliczanie odsetek ustawowych za opóźnienie. Sąd Apelacyjny powołał się na orzeczenie TSUE z 14 grudnia 2023 r., w sprawie C-28/22 wskazując, iż zgodnie ze wskazanym orzeczeniem uwzględnienie zarzutu zatrzymania nie tamuje dalszego naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie.
Sąd Apelacyjny nie zgodził się z argumentacją pełnomocnika banku, iż udzielony kredyt stanowił kredyt walutowy. Powód wnioskował o wypłatę kwoty w PLN, wypłacono mu PLN, jak również spłacał w PLN. Umowa kredytu Deutsche Banku stanowi kredyt denominowany, który zdecydowanie różni się od kredytu złotowego.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka oraz r.pr. Grzegorz Godzina z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.