W dniu 12 grudnia 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, XXVIII Wydział Cywilny (SSO Krzysztof Świderski) w sprawie o sygn. akt XXVIII C 2756/23 wydał wyrok, w którym:
1. ustalił, że umowa kredytowa z grudnia 2006 r., zawarta między powodem, a Bankiem Millennium S.A. jest w całości nieważna;
2. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 118.640,94 zł oraz kwotę 18.900,11 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od każdej z tych kwot od dnia 4 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty;
3. oddalił powództwo w pozostałej części;
4. ustalił, że koszty procesu ponosi w całości pozwany Bank, pozostawiając ich szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia.
Motywy rozstrzygnięcia:
W ocenie sądu powód miał interes prawny w roszczeniu o ustalenie, albowiem zakończy to definitywnie spór pomiędzy stronami.
Umowa jest nieważna, gdyż zawiera klauzule abuzywne w postaci klauzul indeksacyjnych. W ocenie Sądu postanowienia te stanowią główne świadczenia stron, bez tych postanowień umowa nie może trwać. Sąd nie miał także możliwości uzupełnienia umowy.
Bez znaczenia pozostają też wszelkie aneksy, gdyż Sąd ocenia umowę na chwilę jej zawarcia. Sposób jej wykonania nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Odsetki ustawowe za opóźnienie zostały zasądzone za okres po upływie 14 dni od dnia doręczenia wezwania do zapłaty, w którym to wezwaniu powód wskazał, że kwoty te są dochodzone z uwagi na nieważność umowy.
Roszczenia powoda nie są przedawnione, roszczenie o ustalenie nie ulega przedawnieniu, a jeśli chodzi o żądanie zapłaty, to zdaniem Sądu najwcześniejszym możliwym początkiem biegu terminu przedawnienia roszczenia o zapłatę jest wydanie orzeczenia Tsue w sprawie p. Dziubak.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.