W dniu 16 stycznia 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, IV Wydział Cywilny (SSO Radosław Tukaj, sygn. akt IV C 1394/19) wydał wyrok, w którym:
1. ustala, że umowa kredytowa o kredyt hipoteczny zawarta z mBankiem jest nieważna
2. zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 405 119,41 PLN oraz 135 652,49 CHF- – wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 lutego 2020 r. do dnia zapłaty
3. oddala powództwo w pozostałym zakresie
4. zasądzona od pozwanego na rzecz powodów kwotę 17 434 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty
USTNE ZASADNICZE MOTYWY ROZSTRZYGNIĘCIA:
Sąd był zobowiązany dokonać analizy umowy kredytowej wskazanej przez powodów w pozwie pod kątem jej abuzywności. Sąd uznał, iż powodowie są konsumentami – i umowa miała też taki charakter, a to z uwagi, iż została ona zawarta w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych powodów, kredytowana nieruchomość nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była do takiej działalności wynajmowana, ani też koszty kredytu nie były rozliczane w ramach działalności gospodarczej.
Zdaniem Sądu umowa miała charakter abuzywny i znajdują się w niej postanowienia o takowym charakterze. Dotyczą one głównie kwestii przeliczeniowych z waluty polskiej na franki szwajcarskie – system ten – zaproponowany przez bank – nie był transparentny, nie został należycie wyjaśniony powodom przy zawieraniu umowy. Sąd stanął na stanowisku, iż nie jest wystarczające samo podpisanie oświadczeń o świadomości istnienia ryzyka kursowego, żeby uznać, że powodowie zostali należycie pouczeni o długofalowych skutkach tak sformułowanej umowy kredytowej. Konstrukcja ocenianej przez Sąd umowy pozwala na nieograniczony wzrost salda zadłużenia – przy wzroście kursu CHF. Nie zawiera ona żadnych mechanizmów ochronnych przeznaczonych dla konsumenta. O fakcie, iż każdorazowy wzrost kursu CHF ma wpływ na wysokość salda zadłużenia powodowie nie zostali przez bank poinformowani.
W ocenie Sądu bank sprzeniewierzył się ciążącemu na nim obowiązkowi informacyjnemu w zakresie ryzyka kursowego (nie przedstawiono wykresów, symulacji), nie przekazano powodom wiedzy nt. sposobu ustalania wysokości kursu CHF, kto go ustala, na podstawie jakich kryteriów ma to miejsce.
Istnienie wszystkich powyższych przesłanek nie pozostawiło Sądowi innego wyboru jak dokonać unieważnienia umowy kredytowej – co miało zresztą miejsce z uwagi na jednoznaczne intencje powodów w tym przedmiocie. Powodowie zostali pouczeni o skutkach takiego rozstrzygnięcia.
Powództwo zostało oddalone w części w zakresie roszczenia odsetkowego. Zdaniem Sądu odsetki ustawowe za opóźnienie należały się powodom od prawidłowego wezwania do zapłaty, Sąd przyjął 29 lutego 2020 r. za taką datę.
Koszty zasądzone od pozwanego w całości na rzecz powodów.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka S.K.A.