W dniu 22 maja 2023 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz) wydał wyrok w sprawie przeciwko Deutsche Bank Polska S.A. (sygn. akt: II C 267/20), w którym:
1. ustalił, że umowa kredytu z października 2007 r. jest nieważna;
2. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 282.396,16 PLN oraz 138.472,39 CHF z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 stycznia 2020 r. do dnia 30 marca 2023 r., przy czym Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania w zakresie kwoty faktycznie wypłaconego kredytu;
3. oddalił powództwo w pozostałym zakresie.
4. ustalił, że koszty procesu w całości ponosi pozwany, zaś szczegółowe wyliczenie pozostawił referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia.
Motywy rozstrzygnięcia:
Sąd w motywach rozstrzygnięcia wskazał, że powód posiada interes prawny w ustaleniu nieważności umowy kredytu (art. 189 k.p.c.). W ocenie sądu umowa już pierwotnie była nieważna ze względu na to m.in., że inna kwota wskazana była w umowie kredytu, inna kwota została wypłacona. Ponadto Bank miał możliwość kształtowania stosunku prawnego poprzez ustalanie kursów franka szwajcarskiego zarówno przy wypłacie, jak i przy spłacie rat kredytu. Powyższe powoduje bezwzględną nieważność umowy.
Co do zasądzonych odsetek Sąd uznał, że należy je liczyć w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania do zapłaty złożonego przez Kancelarię. Zdaniem Sądu termin 14 dni to racjonalny termin na spełnienie świadczenia przez Bank.
Sąd uwzględnił również zarzut zatrzymania banku przyjmując, podobnie zresztą jak w przypadku wezwania do zapłaty złożonego przez Kancelarię, 14 dni jako racjonalny termin na spełnienie świadczenia przez Kredytobiorcę.
W konsekwencji Sąd uznał, że Bank pozostawał w opóźnienie w spełnieniu świadczeniu w okresie: od upływu 14 dni od dnia doręczenia wezwania złożonego przez Kancelarię do dnia upływu 14 dni od momentu doręczenia oświadczenia o zatrzymaniu złożonego przez Bank Kredytobiorcy, zasądzając za powyższy okres odsetki ustawowe za opóźnienie na rzecz powoda.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp.p.