Kolejne dwa wyroki stwierdzające nieważność umów d. Polbank EFG

W dniu 10 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz) w sprawach:
Sygn. akt II C 1049/20
1. ustala, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 3 kwietnia 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna,
2. zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na powodów kwotę 107.622,21 PLN oraz 63.996,81 CHF wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 kwietnia 2020 r. do dnia 2 grudnia 2021 r. przy czym wykonanie tego świadczenia będzie uzależnione od jednoczesnej zapłaty przez powoda na rzecz Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu łącznie kwoty 450.000,00 PLN lub zabezpieczenia roszczenia Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu o zwrot tej kwoty,
3. ustala, że powodowie wygrali niniejszą sprawę w całości, a pozwany winien jest ponieść w całości koszty procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia.
II.
Sygn. akt II C 827/20
1. ustala, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 6 marca 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna,
2. zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na rzecz powoda kwotę 123.915,89 PLN oraz 22.358,14 CHF wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 lutego 2020 r. do dnia 2 grudnia 2021 r. przy czym wykonanie tego świadczenia będzie uzależnione od jednoczesnej zapłaty przez powoda na rzecz Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu łącznie kwoty 333.375,00 PLN lub zabezpieczenia roszczenia Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu o zwrot tej kwoty,
3. ustala, że powód wygrał niniejszą sprawę w całości, a pozwany winien jest ponieść w całości koszty procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że poszczególne postanowienia umowne wraz z postanowieniami regulaminu, stanowiącego integralną część umowy kredytu są nieważne z uwagi na art. 353(1) kc., tj. naruszenie istoty stosunku zobowiązaniowego. Postanowienia te dawały pozwanemu możliwość dowolnego kształtowania wysokości zobowiązania drugiej strony umowy poprzez dowolne kształtowanie wysokości kursów mających zastosowanie do wykonywania umowy i mających wpływ na wysokość rat kredytu i salda zadłużenia. Sąd stwierdził, że po wyeliminowaniu nieuczciwych postanowień umowa nie może być dalej wykonywana, wobec czego umowa jest nieważna. Sąd zasądził całość dochodzonych przez powodów kwot, których wysokość wynikała z zaświadczeń wystawionych przez pozwanego. Sąd zasądził również odsetki liczone od dnia następującego po upływie 7 dni od doręczenia wezwania przedsądowego, skierowanego przez powodów do pozwanego przed wytoczeniem powództwa. Sąd uwzględnił zarzut zatrzymania podniesiony przez pozwanego, tj. uzależnił wykonanie zobowiązania przez pozwanego od jednoczesnego zwrotu przez powodów kwoty wypłaconego kredytu lub od zabezpieczenia roszczenia banku o zwrot tej kwoty. Zdaniem sądu umowa kredytu łącząca powodów z pozwanym stanowi umowę wzajemną, a zatem zarzut zatrzymania zasługiwał na uwzględnienie. Jednocześnie Sąd uznał, że powodowie wygrali sprawę w całości, a zatem koszty postępowania obciążają pozwanego w całości.
Wyroki są nieprawomocne. Sprawy prowadzili adw. Jacek Czabański, adw. Anna Bielecki oraz adw. Dominika Helios.