16 lipca 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Ewa Wiśniewska – Wiecha, I C 1288/16):
a) ustalił, że umowa kredytu waloryzowanego kursem CHF zawarta z mBank S.A. w lipcu 2007 r. na kwotę 550 tys. PLN jest nieważna;
b) zasądził na rzecz powoda kwoty ok. 180 tys. PLN i ok. 38 tys. CHF z odsetkami za opóźnienie od czasu wezwania przedsądowego;
c) zasądził koszty procesu na rzecz powoda.
Sąd uznał, że umowa kredytu jest nieważna z uwagi na:
– brak określenia kwoty świadczenia oraz precyzyjnych i obiektywnych zasad jej ustalenia,
– sprzeczność z art. 69 prawa bankowego, gdyż wskutek indeksacji kwoty kredytu, kredytobiorca był zobowiązany do zwrotu kwoty innej, niż udzielona mu przez Bank,
– abuzywność klauzul indeksacyjnych, gdyż umowa nie zostałaby bez nich zawarta, a więc ich wyeliminowanie prowadzi do jej upadku.
Zdaniem Sądu, ustalenie nieważności umowy powoduje, że strony mogą domagać się zwrotu tego co świadczyły. Zgodnie z przyjętą przez Sąd teorią dwóch kondykcji, każda ze stron ma prawo do swojego roszczenia, a Sąd nie może z urzędu oceniać, która ze stron się finalnie wzbogaciła. Z uwagi na powyższe, należało uwzględnić roszczenie powoda o zapłatę.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka, adw. Jacek Czabański oraz adw. Maciej Zaborowski.