Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2023 r. w sprawie o sygn. XXVIII C 16775/21 (SSO Jowita Cieślik) przeciwko Deutsche Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie:
I. ustalił, że Umowa kredytu z 2008 r. jest nieważna,
II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów do ich majątku wspólnego kwotę (…) PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 lipca 2022 r. do dnia zapłaty,
III. ustalił, że koszty postępowania ponosi w całości pozwany, szczegółowe rozliczenie pozostawiając referendarzowi sądowemu.
W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie, z wyjątkiem części roszczenia o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie i sposobu zasądzenia dochodzonych kwot.
W ocenie Sądu umowa kredytu jest nieważna z uwagi na zawarcie w niej niedozwolonych postanowień umownych w rozumieniu art. 385(1) i nast. kc.
Jednocześnie Sąd nie uwzględnił podniesionego przez pozwanego zarzutu zatrzymania, ponieważ w ocenie Sądu umowa kredytu nie jest umową wzajemną, a łączna kwota spłat kredytu uiszczonych przez powodów przekroczyła kwotę wypłaconego kapitału kredytu.
Odsetki ustawowe za opóźnienie zostały zasądzone od dnia następującego po upływie 7 dni od daty doręczenia pozwanemu odpisu pozwu.
Jednocześnie Sąd wskazał, że powodowie, przed pouczeniem ich na rozprawie o skutkach uznania postanowień umownych za abuzywne, na etapie przedsądowym wysłali do banku oświadczenie o świadomości skutków prawnych ustalenia, że umowa jest nieważna, skutkiem czego było to wystarczające do uznania, że strona powodowa wyraziła zgodę na tzw. trwałą bezskuteczność umowy.
Dochodzona pozwem kwota została zasądzona na rzecz powodów do ich majątku wspólnego, gdyż w ocenie Sądu nie było podstaw do zasądzenia jej w sposób solidarny lub łączny.
Wyrok jest nieprawomocny.
Postępowanie w I instancji trwało 21 miesięcy.
Sprawę prowadzi r. pr. Grzegorz Godzina.