26 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Maciej Wójcicki; XXVIII C 128/21), wydał wyrok, w którym:
I. ustalił, że Umowa kredytu budowlano-hipotecznego z lipca 2008 r. zawarta z dawnym Fortis Bank Polska S.A. jest nieważna,
II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów zwrot zapłaconych kwot w łącznej wysokości 518.375,80 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 marca 2021 r. do dnia zapłaty,
III. zasądził od pozwanego na rzecz powodów całość kosztów procesu.
Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia, zgadzając się z argumentami strony powodowej, szeroko opisał wady prawne umowy, które zdaniem Sądu spowodowały, że umowa kredytu musiała zostać uznana za nieważną. Sąd podkreślił, że w umowie nie została określona wysokość świadczenia, do spełnienia którego zobowiązani byli powodowie, nie określono kwot rat, w których miał być spłacany kredyt, ani nie określono obiektywnego i weryfikowalnego sposobu ich ustalania. Sąd wskazał, że umowa jest sprzeczna z art. 69 prawa bankowego. Niemniej w uzasadnieniu Sąd podkreślił również, że niezależnie od powyższego w umowie znajdują się klauzule niedozwolone, które określają główne świadczenia stron. W przypadku ich usunięcia umowa kredytu musiałaby upaść, gdyż w porządku prawnym nie istnieją przepisy dyspozytywne, którymi można taką umowę uzupełnić.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Bielecki oraz adw. Jacek Czabański (www.kancelariaczabanski.pl).