4 czerwca 2019 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Marcin Polakowski, II C 325/17) wydał wyrok, w którym:

1. Oddalił żądanie ustalenia nieważności umowy kredytu indeksowanego d. BRE Bank S.A. i związanego z tym żądania zwrotu kwot zapłaconych przez kredytobiorcę;
2. ustalił, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie mBanku są bezskuteczne wobec powodów i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę ponad 110 tys. zł. nadpłaconych rat kredytu.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa kredytu waloryzowanego (umowa d. BRE Bank S.A.) jest kredytem udzielonym w PLN. Nieuczciwy charakter zastosowanej przez bank klauzuli waloryzacyjnej wynika z tego, że uprawniała ona bank do dowolnego wyznaczania kursu CHF, a tym samym do arbitralnego wpływania na wysokość zobowiązania kredytobiorcy. Sąd kilka razy podkreślał, że nie ma najmniejszego znaczenia, że bank nie udzieliłby kredytu złotowego opartego o stawkę LIBOR. Sąd podkreślił, że właśnie tego typu orzeczenie ma mieć w świetle dyrektywy EWG 93/13 charakter odstraszający dla przedsiębiorcy wprowadzającego nieuczciwe wzorce umowne do obrotu. Wyrok jest nieprawomocy. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka i adw. dr Jacek Czabański.