Wygrana w sprawie kredytu udzielonego przedsiębiorcy

W dniu 5 września 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy (XVI GC 245/23; SSO Beata Dzierżko) w sprawie z powództwa (…) sp.j. p-ko Raiffeisen Bank International AG w Wiedniu wydał wyrok, w którym:

I. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 86.383,58 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 lutego 2023 r. do dnia zapłaty;

II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania w kwocie 31.328,00 PLN, w tym kwotę 10.800,00 PLN tytułem kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że:

a) w niniejszej sprawie Umowę Kredytu Firmowego na Zakup lub Remont Nieruchomości zawartą z Polbank EFG w 1,2 mln. zł w 2007 r. przez przedsiębiorcę na zakup lokalu na siedzibę firmy należało zgodnie z żądaniem pozwu przesłankowo uznać za nieważną;

b) w umowie kredytu brak jest bowiem obiektywnych i weryfikowalnych zasad obliczania kursów kupna i sprzedaży oraz rat kredytu, co powoduje, że umowa jest sprzeczna z istotą stosunku zobowiązaniowego;

c) sposób ustalania kursu w umowie i regulaminie był skonstruowany w sposób wadliwy, skutkujący naruszeniem art. 353(1) k.c. w zw. z art. 58 k.c., a sprzeczność ta przekłada się na nieważność całej umowy;

d) Sąd Okręgowy posiłkował się w tym zakresie poglądem wyrażonym m.in. w wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie w wyroku z dnia 16 grudnia 2021 r. w sprawie V ACa 587/20;

e) jednocześnie sposób wykonywania umowy kredytu był nieistotny, ponieważ treść umowy wskazywała na brak określenia kwoty kredytu i wysokości rat kredytu poprzez odwołanie się do kursów kupna i sprzedaży ustalanych przez bank w jego włąsnych tabelach kursowych, a które to kursy w ciągu dnia zmieniały się nawet kilkukrotnie;

f) skutkiem powyższego staje się obowiązek pozwanego zwrotu świadczeń nienależnych, które w niniejszej sprawie obejmowały świadczenia spełnione w okresie 3 lat sprzed wniesienia pozwu, co oznacza, że roszczenie to nie uległo przedawnieniu;

g) Sąd Okręgowy nie uwzględnił też podniesionego przez pozwanego zarzutu zatrzymania, uznając, że był on niezasadny, albowiem – nawet przy założeniu, że taki zarzut bankowi

przysługuje – łączna kwota spłat kredytu przewyższyła kwotę kapitału kredytu.

Ponadto w tej sprawie jeszcze przed złożeniem pozwu przedsiębiorca dokonał potrącenia wierzytelności tytułem roszczenia o zwrot kwot zapłaconych bankowi ponad 3 lata przed wniesieniem pozwu z roszczeniem banku o zwrot kwoty wypłaconego kredytu – co przy przyjęciu, że roszczenia te nie były przedawnione, doprowadziło do umorzenia całości wierzytelności banku. Trudno byłoby zaś przyjąć, że z jednej strony wierzytelność banku o zwrot kwoty kredytu nie była przedawniona przy jednoczesnym przedawnieniu roszczenia przedsiębiorcy o zwrot kwot zapłaconych później.

Wyrok jest nieprawomocny.

Postępowanie trwało w I instancji 19 miesięcy.

Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański oraz r.pr. Grzegorz Godzina.