W dniu 5 sierpnia 2021 r Sąd Okręgowy w Warszawie (II C 2013/19; SSO Marcin Polakowski) wydał wyrok, w którym:
1. ustalił, że umowa o kredyt mieszkaniowy Nordea- Habitat z grudnia 2006 r. jest nieważna;
2. zasądził na rzecz powodów kwotę 456.306,61 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie;
3. zasądził na rzecz Powodów zwrot kosztów postępowania sądowego.
Sąd w całości podzielił argumentację strony powodowej, która prowadziła do unieważnienia umowy. Sąd zaakcentował, że zasadniczą wadą umowy był brak umówienia się stron co do faktycznej kwoty wypłaconego kredytu. W umowie wskazano, że kwota kredytu będzie wypłacana w złotych polskich ale odpowiada kwocie wprost wskazanej w umowie wyłącznie w walucie CHF. Kwota w złotych zatem nigdy nie została określona na etapie kontraktowania czy składania zgodnych oświadczeń woli przez strony, kwota stała się realna i znana dopiero w chwili wypłaty kredytu.
Sąd wskazał , że powodowie posiadają interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy kredytu, albowiem takie rozstrzygnięcie pozwoli uniknąć sporów między z bankiem w przyszłości i usunie istniejący obecnie stan niepewności co do treści stosunku prawnego wynikającego z umowy.
Sąd uznał, że Umowa narusza art. 69 ust. 1 prawa bankowego, zatem na podstawie art. 58 par. 1 kc. należało uznać ją za nieważną.
Sąd zasądził całość dochodzonego pozwem roszczenia. Sąd nie uznał zarzutu zatrzymania wskazując, że zarzut ten nie może być wypowiedziany w sposób warunkowy. Dodatkowo Sąd wskazał, że rozstrzygnięcie Sąd oparte jest o założenie zobowiązania kondycyjnego, a nie zobowiązania kontraktowego.
Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adwokat dr Jacek Czabański, adwokat Anna Wolna-Sroka oraz adwokat Dominika Helios