15 lutego 2023 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (VI ACa 988/20; SSA Małgorzata Borkowska) wydał wyrok niekorzystny dla kredytobiorców, z których jeden prowadził działalność gospodarczą, a kredyt służył spłacie poprzedniego kredytu zaciągniętego celem zakupu lokalu dla tej działalności (salonu z meblami).
Tym samym zmianie uległ wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 1 lipca 2020 r. (XXV C 1533/17; SSR del. Agnieszka Wlekły-Pietrzak), w którym umowa została uznana za ważną względem kredytobiorcy prowadzącego działalność gospodarczą, a nieważną względem jego żony, nieprowadzącej działalności gospodarczej.
Po pierwsze Sąd uznał, że ważność umowy należy oceniać w sposób jednorodny wobec obojga kredytobiorców, a umowa nie może być nieważna wobec jednej osoby, a ważna wobec drugiej.
Po drugie, Sąd uznał, że skoro umowa dotyczyła majątku wspólnego, to żona kredytobiorcy prowadzącego działalność gospodarczą nie może być uznana za konsumenta, bo jej decyzje dotyczyły
wspólnego majątku, który pochodził również z działalności gospodarczej (Sąd przywołał orzeczenie SN z 18.05.2022 r., II CSKP 362/22).
Po trzecie, Sąd uznał, że po pominięciu przepisów chroniących konsumenta, umowę należy uznać za ważną. Aczkolwiek postanowienia umowne odnoszące się do przeliczeń kursami banku można uznać za
nieważne, to nie wpływa to ważność całej umowy, gdyż taką umowę można uzupełnić o inne postanowienia, np. z odwołaniem się do kursu NBP. (Jednak w tym postępowaniu sąd tego nie zrobił).
W rezultacie Sąd oddalił powództwo w całości i zasądził na rzecz banku zwrot kosztów procesu.
Wyrok jest prawomocny, ale kredytobiorca może jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański.