Wyrokiem z dnia 10 września 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Włodarczyk) w sprawie o sygn. akt IV C 978/21 ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do kursu CHF z czerwca 2006 r. zawarta z d. Getin Bank S.A. jest nieważna;
II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90.027,63 PLN oraz 39.566,64 CHF wraz
z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 czerwca 2017 do dnia zapłaty
III zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty procesu w kwocie 4.952,72 PLN
Sąd w pełni podzielił argumentację pełnomocnika powoda w zakresie nieważności umowy kredytowej. Umowa jest nieważna z uwagi sprzeczność z naturą stosunku zobowiązaniowego, tj. art. 353 (1) k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe w zw. z art. 58 § 3 k.c. Dodatkową podstawą nieważności umowy jest sprzeczność z zasadami współżycia społecznego z uwagi na brak właściwej informacji o ryzyku kursowym, a także przerzucenie całego ryzyka kursowego na konsumenta przy jednoczesnym zabezpieczeniu ryzyka kursowego po stronie banku.
Dodatkowo Sąd wskazał, że nie było nawet potrzeby analizy abuzywnych klauzul przeliczeniowych, ponieważ umowa jest bezwzględnie nieważna. Niezależne jednak od powyższego sąd wskazał, że umowa zawiera niedozwolone zapisy umowne, które prowadzą do upadku umowy, co stanowi trzecią podstawę do orzeczenia jej nieważności.
Ponadto sąd w pełni podzielił argumentację pełnomocnika powoda, iż roszczenie konsumenta nie uległo przedawnieniu. Sąd powołał się na orzecznictwo TSUE, z którego wynika, iż roszczenia konsumentów nie podlegają jakiemukolwiek terminowi przedawnienia. Gdyby nawet przyjąć datę rozpoczęcia terminu przedawnienia od powzięcia przez konsumenta wiedzy, że jego umowa zawiera niedozwolone zapisy umowne, to i tak pierwszym możliwym terminem mógłby być rok 2015, bądź ewentualnie orzeczenie TSUE w sprawie Dziubak wydane w 2019 r.
Wyrok jest nieprawomocny.
Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka, Partner w Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy.