W dniu 24 sierpnia 2022 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (w składzie SSA Katarzyna Polańska – Farion, sygn. I ACa 98/22) co do zasady podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 4 października 2021 r. (XXVIII C 542/21, SSO Piotr Bednarczyk) ustalający nieważność umowy Santander Bank Polska S.A. (d. Kredyt Bank umowa z lipca 2007 r.) i zasądzający na rzecz powoda raty kapitałowo-odsetkowe zgodnie z teorią dwóch kondykcji.
Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne sądu I instancji oraz ocenę prawną umowy kredytu w tym to, że zawarte w umowie klauzule indeksacyjne mają charakter niedozwolony, a umowa kredytu po usunięciu niedozwolonych klauzul nie może być dalej wykonywana, co prowadzi do jej upadku. Zdaniem Sądu II instancji, strona pozwana skutecznie zgłosiła zarzut zatrzymania, dlatego też roszczenie o zasądzenie odsetek za opóźnienie podlegało oddaleniu.
Bank nieskutecznie natomiast zgłosił zarzut potrącenia, gdyż nie wykazał wymagalności roszczenia.
Ponadto, Sąd zasądził od banku na rzecz powoda kwotę 8.100,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
Wyrok jest prawomocny.
Sprawę prowadzili adw. Anna Wolna-Sroka i adw. Jacek Czabański z Kancelarii Adwokackiej Czabański Wolna-Sroka Sp. p.