Kategoria: Wyroki

Sąd oddalił apelację mBanku od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z dnia 25 maja 2018 r. (VI C 2639/17) i nakazał zwrot wszystkich składek na UNWW (w łącznej wysokości ok. 14 tys. zł) pobranych z tytułu umowy kredytu waloryzowanego kursem CHF z 2009 r. oraz kursem EUR z 2010 r. Sąd uznał, że postanowienia umowy były niejednoznaczne, a wręcz wprowadzające w błąd co do tego kto jest beneficjentem ubezpieczenia i jakie są zasady funkcjonowania tego ubezpieczenia. Sąd zasądził także zwrot kosztów procesu na rzecz klienta w wysokości 4300 zł za I instancję oraz 1800 zł na II instancję. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.

Sąd wcześniej zawiesił postępowanie egzekucyjne toczące się na wniosek banku. W toku procesu, bank widząc narastające problemy sprzedał wierzytelność firmie windykacyjnej. Sąd uchylając BTE zasądził jednocześnie zwrot kosztów procesu na rzecz klienta w wysokości 11.817 zł. Sprawę prowadzili adw. Krystyna Wiącek-Kusio oraz adw. Jacek Czabański.

Sąd zasądził od banku BPH (d. GE Money Bank) na rzecz kredytobiorcy kwotę ok. 24 tys. PLN tytułem zwrotu nadpłaconych rat kredytu przy wyeliminowaniu kursów banku i pozostawieniu kursu średniego NBP. Ponadto Sąd ustalił, że bezskuteczne są zapisy zawarte w § 17 ust. 2, 3 oraz 4 umowy w zakresie odnoszącym się do marży banku (czyli pozostawił indeksację do kursu średniego NBP). Zdaniem Sądu umowa była zgodna z obowiązującym stanem prawnym, co później w roku 2011 potwierdził ustawodawca w tzw. ustawie antyspreadowej; umowa nie jest również sprzeczna z zasadami współżycia społecznego; w ocenie Sądu nie było również podstaw do uchylenia się od skutków oświadczenia woli w przedmiocie zawarcia umowy a błędne wskazanie CKK nie dotyczyło elementów istotnych umowy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Fabian Orłowski oraz adw. Jacek Czabański.

Sąd wydał wyrok ustalając, że konkretne klauzule indeksacyjne zawarte w umowie i regulaminie EFG Eurobank Ergasias S.A. (obecnie Raiffeisen Bank International AG) są bezskuteczne wobec powodów, a ponadto Sąd zasądził od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę ponad 76 tysięcy złotych tytułem zwrotu nadpłaconych rat kredytu. Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia wskazał, że jest to precedensowy wyrok w jego referacie, ponieważ po raz pierwszy ustalił, że konkretne klauzule nie wiążą kredytobiorcy na przyszłość, a strona powodowa wykazała interes prawny w roszczeniu o ustalenie obok roszczenia o zapłatę. Na podstawie samej sentencji wyroku bank jest zobowiązany wyeliminować konkretne klauzule przeliczeniowe z umowy (w tym indeksację zawartą w § 2 ust. 1 umowy kredytu), co oznacza, że saldo kredytu od samego początku było wyrażone w PLN, a aktualna wysokość zobowiązania kredytobiorcy została zmniejszona o około 350 tysięcy złotych w stosunku do tego co twierdził bank. Wyeliminowanie z umowy klauzul przeliczeniowych powoduje, że umowa ma być dalej wykonywana jako kredyt złotowy oprocentowany stawką LIBOR, a kredytobiorcy należy się zwrot nadpłaconych rat kredytu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzili adw. Jacek Czabański i adw. Anna Wolna-Sroka.

Sąd ustalił, że umowa kredytu hipotecznego indeksowanego CHF zawarta przed d. Polbank EFG (obecnie Raiffeisen International AG) jest nieważna. Oznacza to, że kredytobiorcy, którzy w marcu 2008 r. zaciągnęli kredyt w wysokości 400 tys. zł i do tej pory zapłacili bankowi ok. 220 tys. zł, nie są winni 570 tys. zł jak twierdził ostatnio bank, a co najwyżej muszą zwrócić różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną a spłaconą (180 tys. zł). Sąd jednocześnie oddalił roszczenie o zapłatę kredytobiorców, uznając, że skoro zapłacili do tej pory mniej na rzecz banku niż otrzymali, to nie przysługuje im roszczenie o zapłatę od banku. Zdaniem Sądu umowa jest nieważna ponieważ jest sprzeczna z art. 353(1) kodeksu cywilnego, tj. naturą stosunku prawnego, gdyż bank ma prawo do dowolnego kształtowania wysokości świadczenia kredytobiorcy poprzez odniesienie ich wysokości do tabel kursowych banku. W związku z tym, że klauzule kursowe są sprzeczne z prawem, to cała umowa na podstawie art. 58 par. 3 kc. jest nieważna. Sąd uznał ponadto, że umowa mogłaby być uznana za nieważną także po wyeliminowanie z umowy klauzul indeksacyjnych, które należy uznać za abuzywne. Umowa nie może dalej istnieć bez tych klauzul, ponieważ zamiarem stron było ich zawarcie w umowie. Ponadto zmiana oprocentowania została oparta na…

Sąd stwierdził, że umowa kredytu indeksowanego jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorcy zwrot wszystkich do tej pory zapłaconych kwot, to jest blisko 60 tys. zł wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wyroku, a także zwrot kosztów zastępstwa procesowego i opłaty sądowej w kwocie 6417 zł. Zdaniem Sądu umowa jest nieważna z uwagi na: przerzucenie całego ryzyka kursowego na klienta, w sytuacji gdy bank zabezpieczył się przed ryzykiem kursowym (stosując instrumenty pochodne CIRS oraz FX SWAP), dodatkowo bank nie informował klienta, ze sam zabezpiecza się przed ryzykiem kursowym; Sąd zaznaczył, że informacja o ryzyku kursowym dotycząca wahań kursu z okresu ostatnich 12 miesięcy pokazywała różnice w wysokości kursu o 14,22 % i już nawet to, że bank pomimo wahań kursu o 14,22 % zaoferował tego typu kredyt konsumentowi stanowi rażące naruszenie interesów konsumenta na moment zawarcia umowy; dodatkowo Sąd zauważył, że klient nigdy nie nabywał od banku waluty, a klauzule przeliczeniowe zawarte w umowie stanowią klauzule niedozwolone, a po ich eliminacji umowa nie może być dalej wykonywana, co skutkuje orzeczeniem jej nieważności. Sprawę prowadziła adwokat Anna Wolna-Sroka oraz adwokat Jacek Czabański. Wyrok jest nieprawomocny.

oddalił żądanie ustalenia nieważności umowy kredytu indeksowanego d. Polbank EFG i związane z tym żądanie zwrotu kwot zapłaconych przez kredytobiorcę; ustalił, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie i regulaminie są bezskuteczne wobec powoda i zasądził na rzecz kredytobiorcy zwrot kwoty blisko 80 tys. zł. nadpłaconych rat kredytu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański.

1. Oddalił żądanie ustalenia nieważności umowy kredytu indeksowanego d. BRE Bank S.A. i związanego z tym żądania zwrotu kwot zapłaconych przez kredytobiorcę; 2. ustalił, że klauzule indeksacyjne zawarte w umowie mBanku są bezskuteczne wobec powodów i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę ponad 110 tys. zł. nadpłaconych rat kredytu. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że umowa kredytu waloryzowanego (umowa d. BRE Bank S.A.) jest kredytem udzielonym w PLN. Nieuczciwy charakter zastosowanej przez bank klauzuli waloryzacyjnej wynika z tego, że uprawniała ona bank do dowolnego wyznaczania kursu CHF, a tym samym do arbitralnego wpływania na wysokość zobowiązania kredytobiorcy. Sąd kilka razy podkreślał, że nie ma najmniejszego znaczenia, że bank nie udzieliłby kredytu złotowego opartego o stawkę LIBOR. Sąd podkreślił, że właśnie tego typu orzeczenie ma mieć w świetle dyrektywy EWG 93/13 charakter odstraszający dla przedsiębiorcy wprowadzającego nieuczciwe wzorce umowne do obrotu. Wyrok jest nieprawomocy. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka i adw. dr Jacek Czabański.

Sąd ustalił, że umowa kredytu budowlanego w walucie wymienialnej Banku Gospodarki Żywnościowej (obecnie BNP Paribas Bank Polska) ze stycznia 2007 r. jest nieważna. Sąd jednocześnie oddalił roszczenie kredytobiorców o zwrot kwot płaconych na rzecz banku, gdyż uznał, że w sytuacji, w której kredytobiorcy zwrócili do tej pory bankowi niższą kwotę niż otrzymana, roszczenie o zapłatę nie przysługuje. Sąd uznał, że umowa jest nieważna gdyż jest sprzeczna z zasadą określoności zobowiązania. Umowa określa kwotę kredytu w CHF, jednak zobowiązanie banku do wypłaty określone jest w PLN, wg kursu wyznaczanego arbitralnie przez bank. Analogicznie, wysokość zobowiązania kredytobiorców do zwrotu jest arbitralnie określana przez bank. Taka konstrukcja przeczy istocie stosunku zobowiązaniowego, który nie pozwala na określanie wysokości zobowiązania przez jedną stronę. Sąd przy okazji zauważył, że gdyby nawet utrzymać umowę w mocy po wykreśleniu klauzul przeliczeniowych, to określona w umowie kwota kredytu w CHF nigdy nie została wypłacona, a zatem umowa nie została wykonana, a wszystkie przepływy pieniężne były bez podstawy prawnej. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański i adw. Anna Wolna-Sroka.

Sąd oddala powództwo kredytobiorców przeciwko ING Bank Śląski. Sąd uznaje, że umowa jest ważna, podanie przez bank w umowie całkowitego kosztu kredytu w zaniżonej wysokości nie stanowiło wprowadzenia w błąd kredytobiorców. Klauzule indeksacyjne naruszają zaś co prawda dobre obyczaje, ale nie naruszają interesów kredytobiorców, gdyż nie wiadomo jak ostatecznie ukształtuje się wysokość kursu CHF. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.

Bank wypowiedział umowę kredytu ze względu na rzekome zaległości w spłacie kredytu. W pierwszej instancji kredytobiorcy – niereprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika – podnosili argumenty dotyczące abuzywności klauzul przeliczeniowych i wskazywali na kurs średni NBP jako właściwszy do przeliczeń. Sąd Okręgowy w Olsztynie wyrokiem z 23 stycznia 2017 r. (I C 192/16) uznał powództwo banku niemal w całości i zasądził ponad 200 tys. zł od kredytobiorców. Dopiero w tym momencie kredytobiorcy zwrócili się o pomoc do adwokata. Ze względu na ograniczenia w zgłaszaniu nowych dowodów i twierdzeń w postępowaniu odwoławczym nie wszystkie argumenty zostały poddane ocenie przez Sąd Apelacyjny. Jednak niezależnie od tego, czy w miejsce kursu banku powinien wejść jakiś kurs rynkowy, czy też cały mechanizm indeksacji należy uznać za bezskuteczny, a także niezależnie od tego czy uczciwe było doliczenie do salda zadłużenia opłaty za przejście na przeliczenia wg kursu sprzedaży NBP dokonane Aneksem, Sąd ustalił, że po eliminacji przeliczeń według kursów banku kredytobiorcy nie zalegali ze spłatami kredytu, a zatem wypowiedzenie było bezskuteczne i oddalił powództwo banku. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził (w II instancji) adw. Jacek Czabański.

Sąd stwierdził, że umowa kredytu waloryzowanego mBank jest ważna, natomiast klauzule waloryzacyjne są nieuczciwe, ale w ich miejsce należy zastosować waloryzację kursem średnim NBP. W sprawie został powołany biegły, który dokonał odpowiednich wyliczeń i Sąd zasądził zwrot na rzecz kredytobiorców kwoty ok. 12 tys. PLN z tego tytułu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jakub Ryzlak, adw. Jacek Czabański i adw. Maciej Zaborowski.

Są zasądził od mBanku zwrot wszystkich pobranych składek ubezpieczenia niskiego wkładu własnego w wysokości ponad 30 tys. PLN. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Anna Wolna-Sroka.

Sąd uznał, że umowa kredytu waloryzowanego mBanku jest ważna, ale klauzule indeksacyjne zawarte w umowie są bezskuteczne, umowa ma być wykonywana bez nich, a kredytobiorcom należy się zwrot zawyżonych rat spłaty kredytu w wysokości ponad 90 tys. PLN. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Anna Wolna-Sroka.

Sąd ustalił, że umowa kredytu indeksowanego dawnego Polbank EFG z marca 2008 r. jest nieważna ze względu na sprzeczność przewidzianego w umowie mechanizmu indeksacji z istotą stosunku zobowiązaniowego poprzez dowolność banku w wyznaczaniu wysokości zobowiązania kredytobiorcy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Anna Wolna-Sroka.

Sąd uznał dwie umowy kredytu indeksowanego d. Getin Bank z 2007 r. za nieważne i zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot kwoty zapłaconych rat ponad kwotę kredytu wypłaconą przez bank. Sąd stwierdził, że klauzule indeksacyjne odnoszące się do kursów wyznaczanych przez bank są sprzeczne z naturą stosunku zobowiązaniowego poprzez fakt, że bank swobodnie określając kurs do przeliczeń arbitralnie kształtował wysokość zobowiązania kredytobiorców do zwrotu kwoty kredytu. Skoro zaś postanowienia dotyczące indeksacji są nieważne, to nieważna jest cała umowa, gdyż bez tych postanowień nie można wyliczyć wysokości należności stron, a więc wykonać umowy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.

Sąd orzeka, że umowa kredytu waloryzowanego mBanku nieważna i nakazuje zwrot kredytobiocy wszystkich dotychczas zapłaconych rat kredytu. Sąd stwierdził, że umowa jest sprzeczna z naturą stosunku prawnego oraz art. 69 ust. 1 ustawy prawo bankowe ze względu na możliwość dowolnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy przez bank oraz nałożenie ryzyka na kredytobiorcę. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Jacek Czabański.

Sąd unieważnia umowę kredytu d. Getin Banku, gdyż uznaje, że bank dopuścił się nieuczciwej praktyki rynkowej przez brak rzetelnych informacji o ryzyku. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański.

Sąd uznał cały mechanizm indeksacji zawarty w umowie kredytu waloryzowanego mBank za nieuczciwy. W rezultacie sąd zasądził na rzecz kredytobiorcy zwrot nadpłaconych rat kredytu a także – również uznanych za nieuczciwe – składek na tzw. ubezpieczenie niskiego wkładu własnego w wysokości blisko 50 tys. PLN.

Sąd oddala powództwo kredytobiorców. Sąd uznał, że umowa kredytu waloryzowanego mBanku jest ważna. Uczciwe są również postanowienia dotyczące UNWW. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański