Kategoria: Wyroki

15 stycznia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (III C 342/17; SSR del. Rafał Schmidt) ustalił, że umowa kredytu zawarta przez powodów z d. Nordea Bank (obecnie PKO BP S.A.) jest w całości nieważna i zasądził na rzecz powodów dochodzoną kwotę całości zapłaconych do tej pory rat kredytu. Sąd uznał, że przedmiotowa umowa kredytu jest nieważna z uwagi na błędne określenie kwoty kredytu, a przez to naruszenie art. 69 prawa bankowego. Powodom została wypłacona kwota w PLN, a więc kredyt miał tak naprawdę charakter złotowy, a kredytobiorcy nie wiedzieli jaką kwotę finalnie otrzymają, gdyż data wypłaty i sposób przeliczenia nie były kredytobiorcom znane. Ponadto, w ocenie Sądu, kursy z tabeli kursowej banku były ustalane w sposób jednostronny, co należy uznać za abuzywne. Jednocześnie, nie ma możliwości, aby umowa została uzupełniona innymi postanowieniami z uwagi na: a) brak zgody konsumentów, b) fakt, że strony miały zawrzeć umowę kredytu powiązanego z kursem waluty obcej oprocentowanego stawką LIBOR, a więc pozostawienie kredytu złotowego oprocentowanego stawką LIBOR stanowiłoby wypaczenie natury stosunku prawnego. Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji, gdyż jest ona uznawana za obowiązującą w orzecznictwie sądowym, a ponadto, brak jest podstaw normatywnych, aby oddalić roszczenie kredytobiorców o zapłatę. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw.…

11 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym Sąd Okręgowy w Warszawie (XXV C 1973/17; SSO Piotr Bednarczyk) wydał wyrok w którym uznał umowę kredytu d. Noble Bank SA na 1,050 mln zł z 2007 r. za nieważną i zasądził na rzecz kredytobiorców ponad 1,2 miliona złotych, stanowiących kwotę zapłaconą przez kredytobiorców ponad kwotę otrzymanego kredytu. Sprawa była o tyle specyficzna, że kredyt został przed terminem całkowicie spłacony poprzez odszkodowanie wypłacone przez Skarb Państwa po wywłaszczeniu działki na budowę autostrady. Kredytobiorcy dochodzili zwrotu wyłącznie nadwyżki. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.

Kredyt Inkaso przegrywa z kredytobiorcami. 8 stycznia 2021 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa (II C 5727/18; SSR Jakub Kowalczyk) oddalił powództwo funduszu o zapłatę. Rzekomy dług wział się z umowy kredytu indeksowanego na 400 tys. zł. zawartej z Euro Bankiem na zakup 50 metrowego mieszkania w Warszawie. Umowa została wypowiedziana a mieszkanie zostało sprzedane w 2016 r. za 360 tys. zł. Jednak bank uważał, że kredytobiorca dalej jest winien i sprzedał rzekomą wierzytelność w wysokości obliczonej na 440 tys. zł fundzuszowi Kredyt Inkaso. Ten z kolei zaproponował ugodę na 6 miesięcy, ale tylko po to by przerwać bieg przedawnienia. Po upływie 6 miesięcy nie był zainteresowany już żadną kolejną ugodą i rozłożeniem płatności na raty i zażądał spłaty całości, kierując sprawę do sądu. Sąd oddalil powództwo stwierdzając brak udowodnienia wysokości roszczenia przez fundusz, zważywszy na nieważność umowy kredytu. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański. [Dodano 23.04.2021] Fundusz nie złożył apelacji, a więc wyrok jest ostateczny.

30.12.2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (I C 385/17, SSR del. Ewa Wiśniewska-Wiecha) wydał wyrok, w którym: 1) ustalił, że zawarta pomiędzy (…) a BRE Bank S.A. z siedzibą w Warszawie (obecnie mBank S.A. z siedzibą w Warszawie) umowa nr (…)/2007 o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF z dnia 25 kwietnia 2007 r. jest nieważna i zasądził od mBank S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz (…) solidarnie kwotę 418.515,61 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot 418.497,61 od dnia 28 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty i od 18 zł od dnia 30 czerwca 2020 r. do dnia zapłaty; 2) oddala powództwo w pozostałym zakresie (dotyczyło to terminu odsetek od 18 zł); 3) ustalił, że mBank S.A. z siedzibą w Warszawie jest zobowiązany do zwrotu całości poniesionych przez nich kosztów procesu, albowiem powodowie ulegli tylko co do nieznacznej części swego żądania, zgodnie zasadą wyrażoną w art. 100 zd. 2 k.p.c., pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański i adw. Dominika Helios.

Wyrokiem z 30 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Bożena Chłopecka; I C 241/17): 1) ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „mPlan” z czerwca 2007 r. zawarta z mBank S.A.jest nieważna; 2) w pozostałym zakresie powództwo oddalił; 3) ustalił, że pozwany w całości ponosi koszty postępowania, przy czym ich rozliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, że „podziela pogląd przedstawiony przez powoda, że umowa zawiera niedozwolone przepisy dotyczące waloryzacji, dlatego też Sąd uznał, że umowa jest nieważna i to zostało zawarte w orzeczeniu, natomiast co do kwestii zasądzenia kwoty, którą powód jeszcze rozszerzył w toku postępowania, Sąd uznał, że jest to niezasadne. W przypadku stwierdzenia nieważności umowy trzeba rozliczyć między stronami wzajemne świadczenia, dlatego też w tym zakresie i powództwo zostało oddalone”. Sąd orzekł, że strona powodowa wygrała sprawę co do zasady, więc koszty procesu są zasądzone od pozwanego na rzecz powoda w całości. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański i adw. Anna Wolna-Sroka.

29.12.2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SO Agnieszka Rafałko; III C 511/18) wydał wyrok w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A. (umowa z marca 2008 r.) w którym zasądził na rzecz kredytobiorców całość dochodzonego roszczenia tj. 279.831,16 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie tytułem nieważności umowy. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 11.817,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W niniejszej sprawie kredytobiorcy od samego początku spłacali kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a zatem Sąd zasądził całość dochodzonego roszczenia w tej walucie. Finalne rozliczenia z bankiem po zakończeniu procesu będą o tyle ciekawe, że bank może wystąpić jedynie o zwrot kwoty wypłaconego kredytu w PLN, a kredytobiorcy otrzymają od banku zwrot wpłaconych do tej pory rat kapitałowo-odsetkowych w CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański, adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Dominika Helios.

28.12.2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Barbara Pyz-Kędzierska; II C 288/18) wydał wyrok w sprawie przeciwko mBank S.A., w którym ustalił, że umowa kredytowa z kwietnia 2008 r. zawarta przez powodów z pozwanym jest nieważna w całości i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 24.910,48 CHF. Jednocześnie Sąd zastosował teorię salda w zakresie kwoty wyrażonej w PLN i uznał, że roszczenie o zapłatę kwoty w PLN nie przysługuje, dopóki kredytobiorca nie zapłacił bankowi więcej niż otrzymał kwoty kredytu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka.

28 grudnia 2020 r. zapadł wyrok w zakresie aneksu dokonującego konwersji kredytu złotowego inwestorskiego na kredyt „dewizowy” w dawnym Banku Zachodnim WBK! Klienci zgłosił się do naszej Kancelarii z informacją uzyskaną od kilku znanych Kancelarii, iż nie podejmą się prowadzenia tej sprawy z uwagi na duży poziom jej skomplikowania i znaczne prawdopodobieństwo przegrania procesu. My jednak uważaliśmy, że sprawa jest do wygrania. To nie nazwa świadczy bowiem o charakterze kredytu. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Krystyna Stawecka; XXV C 857/19) wydał wyrok w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (umowa dawnego Banku Zachodniego WBK), w którym: 1. ustalił, że zapisy Aneksu przewalutowującego, na podstawie którego dokonano „konwersji kredytu hipotecznego mieszkaniowego/inwestorskiego na kredyt dewizowy w CHF” są bezskuteczne wobec powodów. 2. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 139.075,29 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 lutego 2019 r. do dnia zapłaty; 3) zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 11.800 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 10.800 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. Warto podkreślić, iż w niniejszej sprawie powództwo główne dotyczyło właśnie ustalenia bezskuteczności kwestionowanych postanowień w Aneksie do umowy kredytowej, przy pozostawieniu niższego oprocentowania wprowadzonego tym aneksem. Tego typu…

W dniu 15 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Katowicach, I Wydział Cywilny (SO Agata Młynarczyk-Śmieja) w sprawie przeciwko ING Bank Śląski S.A. z siedzibą w Katowicach (sygn. akt I C 195/19) wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu indeksowanego z lipca 2008 r. jest nieważna. Dodatkowo sąd zasądził na rzecz kredytobiorców całość dochodzonych środków tj. 89.006,03 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 7 lipca 2018 r. Ponadto sąd zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 6.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka.

15 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Włodarczyk; sygn. IV C 2386/20, wcześniejsza XXV C 1407/18) wydał wyrok w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A., w którym: I. ustalił, że umowa kredytu hipotecznego z Getin Bankiem z listopada 2006 r. jest nieważna. II. zasądził od Getin Noble Bank S.A. na rzecz powodów łącznie kwotę 11.672,97 CHF – kwota ta wynika z porównania kwoty otrzymanej przez kredytobiorców z kwotą zapłaconą bankowi (tzw. teoria salda). Sąd przychylił się do unieważnienia umowy kredytu ze względu na swobodę określania przez pozwanego zobowiązań powodów. Wskaźnik waloryzacji był ustalony tylko i wyłącznie przez pozwanego. Ponadto, Tabela kursów walut była ustalana bez zgody powodów. Wyeliminowanie klauzul indeksacyjnych spowodowałoby, że umowa w takim kształcie nigdy nie zostałaby zawarta przez strony, dlatego należało odrzucić roszczenie o ustalenie bezskuteczności określonych postanowień umowy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.

Wyrok na posiedzeniu niejawnym: Sąd Okręgowy w Warszawie 9 grudnia 2020 r. (SSR del. Joanna Radzyńska-Głowacka; I C 1599/19) w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. ustala, że umowa kredytu hipotecznego nr (…) indeksowanego do CHF z dnia 1 lutego 2008 roku zawarta przez (…) z Getin Noble Bank S.A. jest nieważna i zasądza od Getin Noble Bank S.A. na rzecz (…) kwoty: 94.618,41 zł oraz 10.202,73 CHF (to jest wszystkie zapłacone kwoty przez kredytobiorcę) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 28 lipca 2016 roku do dnia zapłaty. Sprawa pierwotnie toczyła się przed SR dla Warszawy-Woli (I C 3987/16). Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański, adw. Maciej Zaborowski i adw. Jakub Ryzlak.

Wyrokiem z 8 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Katowicach (SSO Krzysztof Żyłka, I C 832/19, wcześniejsza sygnatura w SR w Katowicach, I C 1380/16) ustalił, że umowa o mieszkaniowy kredyt budowlano-hipoteczny w złotych indeksowany kursem CHF zawarta w 2008 roku z ING Bankiem Śląskim Spółką Akcyjną w Katowicach jest nieważna oraz zasądził zwrot zapłaconych przez kredytobiorców rat kredytu w PLN oraz CHF wraz z odsetkami. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. dr Jacek Czabański, adw. Maciej Zaborowski oraz adw. Jakub Ryzlak.

W dniu 7 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SR del. Kamil Gołaszewski; XXV C 2185/20), wydał wyrok w sprawie przeciwko Bankowi Millenium i ustalił, że umowa kredytu indeksowanego jest nieważna. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 22.543,15 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Jednocześnie Sąd oddalił roszczenie w PLN stosując tym samym teorię salda. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz naszego klienta całość kosztów zastępstwa procesowego. We wskazanej sprawie pełnomocnik banku usilnie starał się przedłużyć postępowanie składając wszelkiego rodzaju nowe wnioski dowodowe już po zakreśleniu terminu przez Sąd do zajęcia ostatecznego stanowiska na piśmie przed wydaniem wyroku. Pełnomocnik banku złożył nawet wniosek o skierowanie pytań prejudycjalnych do TSUE. Z tego względu w sprawie zostały sporządzone 3 ostateczne stanowiska na piśmie przed wydaniem wyroku na posiedzeniu niejawnym. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka.

7 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SR del. Kamil Gołaszewski; XXV C 2440/19), wydał wyrok w sprawie przeciwko dawnemu Raiffeisen Bank Polska S.A. (obecnie Raiffeisen Bank Int’l AG) i ustalił, że umowa kredytu denominowanego jest nieważna. Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 19.839,68 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 26 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie Sąd oddalił roszczenie w PLN stosując tym samym teorię salda. Ponadto Sąd zasądził na rzecz naszego klienta całość kosztów zastępstwa procesowego. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka.

Wyrokiem z 4 grudnia 2020 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (I ACa 508/20; SSA Jacek Gołaczyński; SSA Sławomir Jurkowicz; SSA Lidia Mazurkiewicz-Morgut, spr.) wskutek ponownego rozpoznawania sprawy po uchyleniu poprzedniego wyroku Sądu Apelacyjnego przez Sąd Najwyższy wyrokiem z 11 grudnia 2019 r. (V CSK 382/18), uchylił wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 24 maja 2017 r. (I C 905/16; SSO Robert Rydzewski). W motywach ustnych rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał, że Sąd Okręgowy nie zbadał materialnoprawnej podstawy żądania powódki i nie zbadał twierdzeń o abuzywności kwestionowanych postanowień umownych. Sąd I instancji nie zbadał, czy kwestionowane postanowienia są abuzywne i jaki mają wpływ na umowę. W szczególności, Sąd I instancji nie stwierdził, czy takim skutkiem jest nieważność umowy, czy konieczność eliminacji jedynie kwestionowanych postanowień z pozostawieniem umowy w pozostałym zakresie. Zabrakło również oceny wysokości roszczenia powódki. W ten sposób sprawa kredytobiorczyni po 5 latach wraca do sądu I instancji – trudno niestety uznać to za sukces polskiego sądownictwa w zakresie ochrony praw konsumenta. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.

30 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz; II C 542/17) wydał wyrok w sprawie przeciwko mBank S.A., w którym: I. ustalił, że umowa kredytu z sierpnia 2007 r. jest nieważna. II. zasądził od mBank S.A. na rzecz powoda kwotę 74.405,67 PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty. III. zasądził od mBank S.A. na rzecz powoda kwotę 12.280,19 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 października 2017 r. do dnia zapłaty. IV. zasądził od mBank S.A. na rzecz powoda kwotę 5.181,79 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 27 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty. Według Sądu umowa została zawarta według wzorca umownego, nie określa głównego świadczenia. Bank określał table kursów w sposób dowolny. Należy stwierdzić nieważność umowy, m.in. ze względu na art. 58 kc oraz 358 kc. Wobec nieważności umowy występuje konieczność rozliczenia się na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Sąd opierał się na opinii biegłego oraz zaświadczeniu przedstawionego przez stronę powodową. Sąd zasądził zwrot na rzecz powoda jedynie zapłaconych odsetek oraz kwotę wynikającą z zapłaconej składki UNWW – według Sądu spłaty kapitału są należne, gdyż stanowiły częściowy zwrot kwoty uzyskanego kredytu.…

25 listopada 2020 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (I ACa 712/20; SSA Tadeusz Nowakowski, SSA Janusz Kaspryszyn, SSA Sławomir Jurkowicz) oddalił apelację pozwanych kredytobiorców od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 9 kwietnia 2020 r. (I C 1627/16; SSO Sławomir Urbaniak). W wyroku tym Sąd Okręgowy zasądził na rzecz funduszu sekuratyzacyjnego, który nabył wierzytelność od Banku Zachodniego WBK z tytułu umowy kredytu indeksowanego dochodzoną kwotę stanowiącą kwotę wypłaconego kapitału pomniejszoną o dokonane spłaty. W apelacji pozwani zarzucali, że sąd błędnie ustalił, że umowa będąca źródłem roszczenia funduszu była ważna i skuteczna, choć zawierała ona klauzule indeksacyjne, a przez to trzeba uznać, że umowa była nieważna albo bezskuteczna w zakresie indeksacji a tym samym fundusz nie nabył wierzytelności od banku. Wyrok jest prawomocny. W sprawie przysługuje skarga kasacyjna. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański, adw. Maciej Zaborowski, adw. Jakub Ryzlak.

24 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Adam Mitkiewicz, XXV C 2222/17) ustalił, że umowa kredytu indeksowanego d. Getin Bank z listopada 2007 r. jest nieważna ze względu na brak rzetelnej informacji oraz nieuczciwość klauzul indeksacyjnych. Kredytobiorcy zaciągnęli kredyt w wysokości 780 tys. zł na zakup i wykończenie domu, do tej pory zapłacili ok. 750 tys. zł, ale według banku są winni ponad 1,2 mln zł. Sąd oddalił jednocześnie roszczenie o zapłatę, stwierdzając, że skoro kredytobiorcy nie zapłacili bankowi więcej niż otrzymali, to nie są bezpodstawnie zubożeni (teoria salda). W odrębnej sprawie (prowadzonej przez innego pełnomocnika) kredytobiorcy wcześniej pozwali bank o nieuczciwy aneks tzw. „mini rata” – i Sąd Apelacyjny w Katowicach 30 października 2017 r. (I ACa 952/16) przyznał im odszkodowanie w wysokości blisko 90 tys. zł za zawyżone raty płacone na podstawie tego aneksu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.

23 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (XXV C 2829/18; SO Piotr Bednarczyk) ogłosił wyrok w sprawie przeciwko Raiffeisen Bank International AG (Spółka Akcyjna) Oddział w Polsce. Sąd: 1) zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 117.052,93 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 3 maja 2018 r. do dnia zapłaty; 2) Oddalił powództwo w pozostałym zakresie; 3) Zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 22.600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd podkreślił, że przedmiotowa sprawa różni się od innych spraw tego rodzaju, ponieważ po pierwsze dotyczy wierzytelności już spłaconej, a po drugie mamy tu do czynienia z pożyczką denominowaną. To daje według Sądu dodatkowy punkt rozważenia tej umowy, czyli przede wszystkim, czy taką umową można było zawrzeć. Sąd stwierdził, iż przedmiotowa umowa stanowiła kamuflaż umowy kredytu. Skoro strony umowy wskazują, że jest to umowa pożyczki i zgodnie z przepisami polskiego kodeksu cywilnego należałoby przenieść własność określonej sumy pieniężnej, w tym wypadku franków szwajcarskich, to oczywiście byłoby to dozwolone. Problem polega na tym, że pomimo wyrażenia kwoty zasadniczej zadłużenia we frankach szwajcarskich wypłata tej kwoty miałaby nastąpić w złotówkach po kursie określonym przez bank. Oznacza to, iż w zasadzie występują dwa sprzeczne oświadczenia…

18 listopada 2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Agnieszka Wlekły-Pietrzak; XXV C 746/19) wydał wyrok częściowy w sprawie przeciwko Getin Noble Bank S.A. Sąd orzekł, że umowa kredytowa z czerwca 2008 r. zawarta przez powodów z pozwanym jest nieważna w całości. Sąd nie wydał natomiast wyroku co do roszczenia o zwrot zapłaconych rat kredytu z przyczyny skierowania pytań prawnych do SN w sprawie rozliczeń związanych z unieważnieniem umowy kredytu indeksowanego i zakresu zwrotu świadczeń przez strony. Aktualnie przedmiotem apelacji może więc być wyłącznie kwestia nieważności umowy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. dr Jacek Czabański.