Kategoria: Wyroki

W dniu 10 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz) w sprawach: Sygn. akt II C 1049/20 1. ustala, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 3 kwietnia 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna, 2. zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na powodów kwotę 107.622,21 PLN oraz 63.996,81 CHF wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 9 kwietnia 2020 r. do dnia 2 grudnia 2021 r. przy czym wykonanie tego świadczenia będzie uzależnione od jednoczesnej zapłaty przez powoda na rzecz Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu łącznie kwoty 450.000,00 PLN lub zabezpieczenia roszczenia Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu o zwrot tej kwoty, 3. ustala, że powodowie wygrali niniejszą sprawę w całości, a pozwany winien jest ponieść w całości koszty procesu, pozostawiając szczegółowe wyliczenie kosztów procesu referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się orzeczenia. II. Sygn. akt II C 827/20 1. ustala, że Umowa o kredyt hipoteczny zawarta w dniu 6 marca 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna, 2. zasądza od Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu na rzecz powoda kwotę 123.915,89 PLN…

9 grudnia 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (V ACa 214/21; SSA Bogdan Świerczakowski) podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 28.12.2020 r. (II C 288/18; SSR del. Barbara Pyz-Kędzierska) co do nieważności umowy mBanku z kwietnia 2018 r. na kwotę 330 tys. zł. oraz zasądził zwrot zapłaconych rat kredytu w złotych, które Sąd Okręgowy kierując się teorią salda zaliczył na poczet zwrotu kwoty wypłaconego kredytu, zasądzając tylko kwotę w CHF. Sąd jednocześnie ustalił, że odsetki od dochodzonej kwoty należą się dopiero od dnia złożenia oświadczenia przez kredytobiorcę o akceptacji upadku umowy, co nastąpiło w postępowaniu apelacyjnym. Bank ma ponieść całość kosztów procesu. Wyrok jest prawomocny, ale bank może jeszcze złożyć skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Sprawę prowadziła adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Jacek Czabański.

7 grudnia 2021 roku Sąd Okręgowy w Warszawie (II C 688/20; Michał Chojnacki) na posiedzeniu niejawnym wydał wyrok, w którym w całości oddalił powództwo kredytobiorców o ustalenie i zapłatę skierowane przeciwko Raifeissen Bank International AG (umowa d. Polbank EFG). Motywy rozstrzygnięcia nie są znane, gdyż na razie uzasadnienie nie zostało sporządzone. Wyrok stoi w jaskrawej sprzeczności z orzeczeniami zapadającymi w apelacji warszawskiej i dlatego w sprawie zostanie złożona apelacja. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadz adw. Jacek Czabański.

W dniu 7 grudnia 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 568/19; SSA Katarzyna Polańska-Farion) zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot zapłaconych rat kredytu z powodu uznania umowy za nieważną. W ten sposób całkowicie został zmieniony wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 21 marca 2019 r. (I C 744/17; SSR del. Tadeusz Bulanda), który oddalał powództwo w całości. Koszty procesu poniesie w całości bank. Sąd Apelacyjny podkreślił, że bank nie dochował wymogów informacyjnych i naraził kredytobiorców na niczym nieograniczone ryzyko kursowe. Nie może stanowić wytłumaczenia fakt, że kredytobiorca był ówczesnym pracownikiem mBanku. Sąd zasądził odsetki od dochodzonego roszczenia dopiero od dnia złożenia oświadczenia przez kredytobiorcę o akceptacji skutków upadku umowy na rozprawie apelacyjnej. Bank nie składał zarzutu zatrzymania w tej sprawie. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Anna Wolna-Sroka.

7 grudnia 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 208/20; SSA Katarzyna Polańska-Farion) wydał wyrok, w którym zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie (I C 404/17; SSO Bożena Chłopecka), w którym ustalono nieważność umowy kredytu, ale bez zasądzenia kwoty na rzecz kredytobiorcy poprzez: – zasądzenie na rzecz kredytobiorcy kwotę 380 tys. zł zapłaconych rat kredytu ze względu na nieważność umowy, ale pod warunkiem jednoczesnego zaoferowania bankowi zwrotu kwoty wypłaconej w wysokości 674 tys. zł, ze względu na podniesiony przez bank w postępowaniu apelacyjnym zarzut zatrzymania. – jednocześnie Sąd uznał, że wobec podniesienia przez bank zarzutu zatrzymania kredytobiorca nie ma już interesu prawnego w dodatkowym ustaleniu przez sąd, że umowa jest nieważna i w tym zakresie zmienił wyrok Sądu I instancji i oddalił to roszczenie. Ponadto Sąd uznał, że odsetki za opóźnienie od dochodzonej kwoty są należne dopiero od dnia złożenia przez kredytobiorcę oświadczenia o niezgodzie na sanowanie umowy, co w tym przypadku nastąpiło po złożeniu przez pozwanego zarzutu zatrzymania, więc Sąd nie zasądził żadnych odsetek. Ponadto sąd zniósł koszty procesu za I i II instancję, zważywszy na oddalenia roszczenia o ustalenie oraz uwzględnienie zarzutu zatrzymania. Generalnie wyrok jest więc pozytywny, jednak kwestia odsetek stanowi moim zdaniem błędną wykładnię przepisów,…

W dniu 7 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Paweł Krekora; XXVIII C 358/21), wydał wyrok. w którym: I. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 140.371,98 CHF wskutek uznania Umowy kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM z dnia 23 lipca 2007 r., za jednoczesnym zaoferowaniem lub zabezpieczeniem zwrotu przez powodów na rzecz pozwanego kwoty wypłaconego kapitału; II. w całości obciążył Bank kosztami procesu W ocenie Sądu klauzule indeksacyjne stosowane przez Bank są klauzulami abuzywnymi, a ich eliminacja musi prowadzić do nieważności umowy. Pomimo, że sprawa dotyczyła kredytu już spłaconego przez powodów, Sąd uznał zgłoszony przez bank w postępowaniu zarzut zatrzymania w ten sposób, że zwrot zapłaconych rat kredytu ma nastąpić za jednoczesnym zwrotem wypłaconej kwoty kredytu. Sąd Okręgowy oddalił również powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie. W tym zakresie strona powodowa złoży apelację od wyroku Sądu Okręgowego. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios

6 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie, V wydział cywilny odwoławczy (SSO Dorota Bassa; V Ca 236/19) wydał wyrok w sprawie przeciwko mBankowi na gruncie umowy o kredyt na 340 tys. zł z 2006 r. Sprawa została wytoczona jeszcze w 2016 r. i w I instancji skończyła się wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z 26.09.2018 r. (SSR Grzegorz Goss; VI C 1396/16), w którym sąd uznał, że umowę należy sanować wprowadzeniem kursu średniego NBP. Jednocześnie ze względu na błędną interpretację opinii biegłego sąd zasądził całą kwotę dochodzoną pozwem na wypadek nieważności umowy (49 tys. zł). Apelacje złożyły obie strony. Sąd odwoławczy uznał, że umowa jest nieważna ze względu na dowolność banku w wyznaczaniu mierników wartości używanych do waloryzacji zobowiązania kredytobiorcy oraz na brak sprecyzowania warunków ustalania zmiany oprocentowania. Aczkolwiek sąd podzielił argumenty powoda, to jednak oddalił apelację ze względu na fakt, że dochodzona kwota została przez sąd I instancji zasądzona, choć z innej podstawy prawnej. Sąd oddalił także apelację banku, nie podzielając stanowiska banku w żadnym zakresie. Koszty postępowania odwoławczego poniesie bank w całości. W mocy pozostał więc wyrok Sądu Rejonowego, który zasądził kwotę 49 tys. zł z odsetkami od czerwca 2016 r. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz…

3 grudnia 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (I ACa 83/19; SSA Małgorzata Sławińska) całkowicie zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 22.10.2018 r. (I C 731/16; SSO Jacek Bajak) i uznał umowy kredytu i pożyczki za nieważne i zasądził zwrot dochodzonej kwoty wraz z odsetkami od dnia doręczenia pozwu. Sąd Apelacyjny uznał, że kredytobiorcy nie byli należycie poinformowani o ryzyku związanym z proponowanymi umowami, a umowy rażąco naruszały interes konsumentów, a przez to były w całości nieuczciwe. W zakresie zasądzenia odsetek Sąd wskazał, że pozwany od dnia doręczenia pozwu w pełni zdawał sobie sprawę z roszczeń podnoszonych przez stronę powodową, a skoro nie zaspokoił wówczas jej roszczenia, to pozostaje od sierpnia 2016 r. w opóźnieniu. Wyrok jest prawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Maciej Zaborowski.

W dniu 3 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz) w sprawie II C 772/18 ustala, że umowa mBanku o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF z dnia 11 września 2008 r jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłacanych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania do dnia zapłaty. Bank ponosi koszty procesu w całości. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios oraz adw. Jacek Czabański.

W dniu 3 grudnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz) w sprawie II C 1316/20 ustala, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta 25 września 2007 r. z Millennium Bank S.A jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłaconych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania do dnia zapłaty. Bank ponosi koszty procesu w całości. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios oraz adw. Jacek Czabański.

2 grudnia 2021 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w Warszawie I Wydział Cywilny (I C 2863/17; SSR Aleksandra Koman – Rykowska) wydał wyrok, w którym przesłankowo stwierdził nieważność umowy kredytu indeksowanego Banku Millennium i zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot zapłaconych rat kredytu wraz z odsetkami od dnia wezwania. Sąd uznał, że roszczenie główne tj. roszczenie o zapłatę kwoty 61.032,33 PLN zasługiwało na uwzględnienie w całości co do roszczenia głównego i roszczenia odsetkowego. Sąd przychyla się do stanowiska powodów, że zakwestionowane przez nich postanowienia umowne zamieszczone w umowie kredytu, dotyczące indeksacji do waluty franka szwajcarskiego, rzeczywiście miały charakter postanowień niedozwolonych (postanowień abuzywnych). Nie budzi wątpliwości, że spełnione zostały wszystkie przesłanki określone art. 385 (1) kc, które pozwalały te postanowienia za niedozwolone uznać. Umowa została zawarta przez powodów jako konsumentów z pozwanym który w zakresie tej umowy miał status przedsiębiorcy. Umowa miała na celu zabezpieczenie potrzeb mieszkaniowych powodów (zakup lokalu). Postanowienia w spornej umowie nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i w ocenie Sądu nie spełniają wymogu transparentności. Klauzule przeliczeniowe skutkują również nierównomiernym rozkładem ryzyka, w szczególności ryzyka kursowego, które w calości przenoszone jest na kredytobiorcę. Wyrok jest nieprawocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański oraz r.pr. Grzegorz Godzina.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 1 grudnia 2021 r. sygn. akt II C 1555/19 (SSO Sylwia Urbańska): I. ustalił, że dwie umowy kredytów indeksowanego do CHF (z kwietnia 2005 r. oraz sierpnia 2006 r) zawartych z dawnym Getin Bank S.A. są nieważne II. zasądził od Getin Noble Bank S.A. na rzecz powoda kwotę 376.291,45 zł oraz 314,90 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 września 2019 r. do dnia zapłaty III. zasądził od Getin Noble Bank S.A. na rzecz powoda kwotę 11.817,00 zł PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania. Sąd stwierdził, że obie umowy są nieważne w myśl art. 58 kc. Niezależnie czy kredytobiorca jest konsumentem czy przedsiębiorcą, to zawsze tak ukształtowane postanowienia umowne świadczą o tym, że to bank zastrzega dla siebie jednostronnie możliwość kształtowania świadczenia w toku realizacji umowy kredytu, co jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i zasadą swobody umów. Sąd dokonał niezależnie od powyższego oceny klauzul niedozwolonych. Po pierwsze uznaje powoda za konsumenta. Nie można bowiem zgodzić się ze stanowiskiem strony pozwanej, że powód, który zakupił lokal a następnie go wynajął, inwestując w ten sposób swoje środki traci status konsumenta. Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego, że nawet znajomość przez konsumenta zagadnień związanych…

Sąd Okręgowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 30 listopada 2021 r. sygn. akt I C 158/17 (SSO Izabela Górnikiewicz-Wróbel): I. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego do CHF zawarta z dawnym GE Money Bank S.A. jest nieważna; II. zasądził od Banku BPH S.A. na rzecz powoda kwotę 96.129,96 PLN oraz 60.300,00 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie; III. zasądził od Banku BPH S.A. na rzecz powoda kwotę 7.748,01 PLN tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wyrok został wydany na posiedzeniu niejawnym, więc jeszcze nie znamy motywów rozstrzygnięcia. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adwokat dr Jacek Czabański, adwokat Fabian Orłowski oraz adwokat Maciej Zaborowski.

30 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Ewa Wiśniewska – Wiecha; XXVIII C /21) wydał wyrok, w którym ustalił, że Umowa o kredyt hipoteczny z października 2006 r. zawarta z mBank SA jest nieważna i zasądził na rzecz powodów zwrot zapłaconych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania. Bank ponosi koszty procesu w całości. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Jacek Czabański.

30 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Kamil Gołaszewski; XXV C 877/20) ustala, że umowa o kredyt hipoteczny z marca 2007 r. zawarta z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłacanych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania za jednoczesnym zwrotem na rzecz banku kwoty wypłaconego kredytu. Sąd uznał, że roszczenie kredytobiorców o zwrot kwot zapłaconych ponad 10 lat temu jest przedawnione, chociaż znane mu jest stanowisko TSUE w tym zakresie. Wyrok zapadł na podstawie dokumentów i odbyła się tylko jednak rozprawa, na której kredytobiorcy złożyli oświadczenia o zgodzie na upadek umowy. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański.

30 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Kamil Gołaszewski) wydał wyrok w połączonych 3 sprawach: 1. w sprawie XXV C 607/20 ustala, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w grudniu 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias Spółka S.A. Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłacanych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania za jednoczesnym zwrotem na rzecz banku kwoty wypłaconego kredytu. 2. w sprawie XXV C 2531/20 ustala, że umowa o kredyt hipoteczny zawarta w styczniu 2008 r. z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłacanych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania za jednoczesnym zwrotem na rzecz banku kwoty wypłaconego kredytu. 3. W sprawie XXV C 819/20 ustala, że umowa o kredyt hipoteczny z maja 2008 r. zawarta z EFG Eurobank Ergasias S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce jest nieważna i zasądza zwrot na rzecz kredytobiorców zapłacanych rat kredytu z odsetkami od dnia wezwania za jednoczesnym zwrotem na rzecz banku kwoty wypłaconego kredytu. We wszystkich powyższych sprawach Sąd uznał, że roszczenie kredytobiorców o zwrot kwot zapłaconych ponad 10 lat temu jest przedawnione, chociaż znane mu jest stanowisko TSUE w…

Sąd Okręgowy w Warszawie, II Wydział Cywilny, SSR del. Anna Kiełek (sygn. II C 3182/20), w dniu 30 listopada 2021 roku wydał wyrok w sprawie przeciwko Santander Bank Polska S.A. (umowa d. Kredyt Banku z listopada 2007 r.) w którym: – ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny EKSTRALOKUM powiązany z kursem CHF zawarta przez powoda z pozwanym w listopadzie 2007 r. jest nieważna, – zasądził na rzecz powoda 216.014,32 PLN oraz 36.190,72 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za czas opóźnienia od dnia 13 grudnia 2019 r., – obciążył Bank kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego, w całości (11.817,00 PLN). W ustnych motywach rozstrzygnięcia SSR del. Anna Kiełek wskazała, że osią sporu są klauzule indeksacyjne. Zdaniem Sądu umowa jest zgoda z art. 69 prawa bankowego, ale posiada szereg klauzul abuzywnych, które prowadzą do unieważnienia umowy. Sąd wskazał również na brak możliwości zastąpienia abuzywnych klauzul innymi zapisami. Sąd podkreślił, że powodowie posiadają interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. w zakresie żądania ustalenia nieważności umowy kredytu, albowiem takie rozstrzygnięcie pozwoli uniknąć sporów między nią a bankiem w przyszłości i usunie istniejący obecnie stan niepewności co do treści stosunku prawnego wynikającego z umowy. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka.

30 listopada 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny (SSA Katarzyna Jakubowska-Pogorzelska; I ACa 364/21), generalnie podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 30 grudnia 2020 r. (SSR del. Ewa Wiśniewska-Wiecha; I C 385/17), w którym to wyroku Sąd ustalił, że umowa kredytu z kwietnia 2007 r. jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 418.515,61 zł wraz z odsetkami. Sąd Apelacyjny zasądził na rzecz powoda odsetki za opóźnienie od kwoty 418.515,61 zł od dnia 14 listopada 2020 r. do dnia 17 sierpnia 2021 r. (data złożenia zarzutu zatrzymania przez bank, uznając jednocześnie zarzut zatrzymania zgłoszony przez bank). Dodatkowo Sąd zasądził na rzecz kredytobiorców koszty procesu za II instancję w kwocie 8.100 zł. Sprawę prowadzili adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Jacek Czabański.

29 listopada 2021 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny (SSA Dorota Markiewicz; I ACa 508/21), generalnie podtrzymał wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 26 marca 2021 r. (SSO Jacek Tyszka; XXIV C 409/19, ale sprawa toczyła się od stycznia 2017 r.), w którym to wyrok Sąd ustalił, że umowa kredytu ze stycznia 2007 r. jest nieważna. Sąd Apelacyjny uznał jednak zgłoszony przez bank w postępowaniu zarzut zatrzymania w ten sposób, że zwrot zapłaconych rat kredytu ma nastąpić za jednoczesnym zwrotem wypłaconej kwoty kredytu (305 tys. zł). Sąd Apelacyjny oddalił również powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie, gdyż uznał, że pozwany pozostawał w opóźnieniu dopiero od dnia złożenia przez kredytobiorców oświadczenia o zgodzie na upadek umowy. Ten ostatni element jest niestety skutkiem uchwały SN z 7 maja 2021 r. i jej moim zdaniem błędnej wykładni polegającej na tym, że nieważna umowa kredytu wywiera jednak skutki prawne w postaci braku opóźnienia banku pomimo otrzymanego wezwania do zapłaty. W ten sposób bank nie ponosi żadnych negatywnych skutków nieuznawania roszczenia kredytobiorcy a przeciąganie procedu jest zupełnie bezkarne. Tego typu praktyka zupełnie wypacza sens Dyrektywy 93/13. Tam, gdzie będzie to możliwe będziemy składać skargi kasacyjne do SN. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański…

26 listopada 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Maciej Wójcicki; XXVIII C 128/21), wydał wyrok, w którym: I. ustalił, że Umowa kredytu budowlano-hipotecznego z lipca 2008 r. zawarta z dawnym Fortis Bank Polska S.A. jest nieważna, II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów zwrot zapłaconych kwot w łącznej wysokości 518.375,80 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 marca 2021 r. do dnia zapłaty, III. zasądził od pozwanego na rzecz powodów całość kosztów procesu. Sąd w ustnych motywach rozstrzygnięcia, zgadzając się z argumentami strony powodowej, szeroko opisał wady prawne umowy, które zdaniem Sądu spowodowały, że umowa kredytu musiała zostać uznana za nieważną. Sąd podkreślił, że w umowie nie została określona wysokość świadczenia, do spełnienia którego zobowiązani byli powodowie, nie określono kwot rat, w których miał być spłacany kredyt, ani nie określono obiektywnego i weryfikowalnego sposobu ich ustalania. Sąd wskazał, że umowa jest sprzeczna z art. 69 prawa bankowego. Niemniej w uzasadnieniu Sąd podkreślił również, że niezależnie od powyższego w umowie znajdują się klauzule niedozwolone, które określają główne świadczenia stron. W przypadku ich usunięcia umowa kredytu musiałaby upaść, gdyż w porządku prawnym nie istnieją przepisy dyspozytywne, którymi można taką umowę uzupełnić. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadziła adw.…