Kategoria: Wyroki

13 maja 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Włodarczyk, IV C 2391/20, wcześniej XXV C 1296/19 ) uznał, że aneks z dnia 4 lipca 2008 r. do Umowy kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM z dnia 19 lipca 2007 r. Kredyt Banku, który zmienił kredyt złotowy na kredyt indeksowany jest nieważny, a w związku z tym kredytobiorca zobowiązany jest do spłaty kredytu według pierwotnych ustaleń. Sąd uznał, że klauzule indeksacyjne określają główne świadczenia stron, ponieważ mają wpływ na saldo zadłużenia i wysokość rat kredytu. Przy zawieraniu aneksu dotyczącego indeksacji bank nie poinformował powoda o tym, jak może się zmieniać kurs CHF i jaki to może mieć wpływ na jego saldo zadłużenia. Sąd podkreślił również, że Bank w sposób dowolny ustalał kursy waluty. Upadek aneksu wprowadzającego indeksację powoduje powrót do pierwotnej umowy złotowej. Sąd nie zgodził się na pozostawienie stawki oprocentowania LIBOR, wprowadzonej aneksem. Zdaniem sądu powinien mieć zastosowanie WIBOR, wskazany w pierwotnej umowie. Sąd zwrócił nadpłatę powstałą po porównaniu kredytu rzeczywiście spłacanego z kredytem jaki byłby spłacany, gdyby kredyt był złotowy oprocentowany według WIBOR w wysokości ok 34 tys. zł. Dla kredytobiorcy najważniejszym skutkiem jest oczywiście spadek zadłużenia, z kwoty wyliczonej przez bank na ok. 600 tys. zł do…

11 maja 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Adam Mitkiewicz, XXV C 3047/18), w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Raiffeisen Bank International A.G. wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu z września 2008 r. zawarta z EFG Eurobank Ergasias S.A. jest nieważna. Sąd zasądził zwrot wszystkich dotychczas zapłaconych i żądanych przez kredytobiorców kwot (94.048,67 PLN oraz 68.270,27 CHF) wraz z odsetkami oraz zasądził na rzecz powodów zwrot kosztów procesu. Sąd wskazał, że umowa jest nieważna, z uwagi na dowolność w kształtowaniu wysokości zobowiązania kredytobiorców. Zdaniem Sądu pozbawienie umowy klauzul przeliczeniowych prowadzi do wniosku, że umowa nie przewiduje sposobu spełnienia świadczenia, a tym samym jest sprzeczna z naturą stosunku umownego. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka, r. pr. Grzegorz Godzina oraz adw. Anna Bielecki.

5 maja 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie p-ko Raiffeisen Bank International (XXV C 407/19, SSR del. Stanisław Zabłocki) ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny d. Polbank EFG zawarta w dniu 2 września 2008 r. jest nieważna oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwoty 183.681,74 PLN oraz 35.823,83 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Umowa jest nieważna z uwagi na abuzywność zawartych w niej klauzul indeksacyjnych. Klauzule te zostały sformułowane w sposób niejednoznaczny i nietransparentny i w związku z tym są sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszają interes konsumentów. Ponieważ klauzule indeksacyjne mają bezpośredni wpływ na główne świadczenie, ich usunięcie skutkuje nieważnością całej umowy. Sąd w uzasadnieniu odniósł się również do wyroku TSUE z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie C-19/20, wskazując, że zgodnie z uzasadnieniem to do sądu krajowego należy ocena sankcji nieważności. Sąd odniósł się również do orzecznictwa TSUE w sprawie Dziubak i Dunai. Sąd wskazał, że zawarcie aneksu umożliwiającego dokonywanie spłat bezpośrednio w walucie nie ma przełożenia na prawną ocenę klauzul przeliczeniowych pod kątem ich abuzywności. Z aneksu nie wynikało, iż kredytobiorca zarzeka się ochrony, co więcej…

30 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Ewa Jończyk, III C 910/20, w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Bankowi Millennium S.A. wydał wyrok, w którym: 1. ustalił, że umowa kredytu z lipca 2008 r. jest nieważna; 2. oddalił roszczenie o zapłatę, 3. zniósł wzajemnie koszty procesu. Sąd krótko uzasadniając wyrok stwierdził, że podziela argumentację pozwu. Sąd wskazał, że umowa jest nieważna, z uwagi na to, że bank poprzez oddziaływanie władcze wpływające na wyznaczanie kursów mógł dowolnie kształtować wysokość zobowiązania kredytobiorców – co oznacza niedozwoloną ingerencję w stosunek umowny. Sąd uznał, że umowa jest nieważna ze względu na brak indywidualnego uzgodnienia warunków umownych, brak poinformowania o ryzyku kursowym i ryzyku zmiennej stopy procentowej oraz naruszenie interesu kredytobiorców. W zakresie roszczenia o zapłatę Sąd wskazał, że dostrzega wzbogacenie po stronie powodowej, a nie po stronie banku, z uwagi na to, że wartość kredytowanej nieruchomości wzrosła, a kredytobiorcy nie nadpłacili kwoty udzielonego kredytu. Zasądzenie żądanych kwot na rzecz kredytobiorców, zdaniem Sądu, nastąpiłoby z pokrzywdzeniem kredytobiorców posiadających kredyty złotowe. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański i adw. Anna Bielecki.

29 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Kamil Gołaszewski, sygn. XXV C 3073/18) w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko Getin Noble Bank S.A. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 821.101,06 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od listopada 2018 r. Dodatkowo Sąd zasądził od pozwanego banku na rzecz powoda koszty zastępstwa procesowego w wysokości 10.697 zł. Sprawa jest o tyle ciekawa, że w dniu 1 marca 2021 r. w tej samej sprawie zapadł wyrok częściowy w zakresie ustalenia nieważności umowy (d. Noble Bank S.A. z czerwca 2006 r.), a klient otrzymał zabezpieczenie roszczenia poprzez wstrzymanie płatności rat kredytu od marca 2021 r. do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Po otrzymaniu wyroku zasądzającego, pozwany bank złożył oświadczenie o potrąceniu kwoty faktycznie wypłaconego kredytu, jednocześnie we wskazanym oświadczeniu uznał odsetki należne kredytobiorcy od kwoty 821.101,06 zł naliczane od listopada 2018 r. Poprzez złożenie wskazanego oświadczenia pozwany bank uznał roszczenie kredytobiorcy, co sugeruje, że nie będzie składał apelacji, która w tym momencie jest dla banku całkowicie nieopłacalna. Klient od razu rozliczył się co do kwoty faktycznie wypłaconego kredytu, a do dopłaty pozostało naprawdę niewiele po wyliczeniu odsetek ustawowych za opóźnienie, które zostały zasądzone na rzecz kredytobiorcy. Wyrok jest nieprawomocny.…

Wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Ewa Jończyk; III C 457/20) w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko mBank S.A.: 1. oddalił powództwo; 2. odstąpił od zasądzania kosztów postępowania. W ustnych motywach wyroku Sąd wyjaśnił, że w jego ocenie umowa co prawda zawiera klauzule niedozwolone, a ich eliminacja prowadziłaby do nieważności umowy, jednak zdaniem sądu bank nie został bezpodstawnie wzbogacony. Sąd swoje stanowisko oparł na fakcie, że kredyt został spłacony w całości przed wytoczeniem powództwa. Zdaniem sądu ta okoliczność świadczy o realizacji celu umowy, jakim był zakup nieruchomości, a następnie jej sprzedaż i spłata kredytu. Spłata rat kredytu w ocenie sądu jest normalnym następstwem przy umowach kredytu, a zatem nie sposób mówić o bezpodstawnym wzbogaceniu banku. Ponadto, sąd wskazał, że koszty związane z ewentualną wygraną kredytobiorców zapewne obciążyłyby osoby posiadające lokaty w banku oraz byłoby to niesprawiedliwe dla kredytobiorców „złotowych”. Z tego względu sąd oddalił powództwo, jednocześnie nie obciążył powodów kosztami procesu wskazując, że z uwagi na zawarte w umowie klauzule indeksacyjne, rzeczywiście mogli przypuszczać, że umowa powinna być nieważna. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adwokat dr Jacek Czabański i adwokat Fabian Orłowski.

22 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Bożena Chłopecka, I C 701/18) wydał wyrok, w którym ustalił, że umowa kredytu hipotecznego „Multiplan” waloryzowanego kursem CHF z października 2005 r. zawarta z mBank SA na kwotę ponad 1,7 mln zł jest nieważna ze względu na niekreślenie wysokości zobowiązania zarówno ze względu na nieokreślone zasady indeksacji oraz oprocentowanie wyznaczane dezycją zarządu banku. Sąd zasądził też zwrot wszystkich dotychczas zapłaconych przez kredytobiorcę kwot na podstawie nieważnej umowy w wysokości ponad 1,5 mln. zł z odsetkami oraz zwrot kosztów procesu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański.

19 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Monika Włodarczyk; IV C 2457/20, wcześniej XXV C 920/16)) ogłosił wyrok, w którym: I. Ustalił, że umowa kredytu indeksowanego na kwotę ok. 400 tys. PLN zawarta z Getin Bank z sierpnia 2006 r. jest nieważna; II. Zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot kwoty ponad 220 tys. PLN zapłaconych do tej pory rat kredytu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie; Ponadto Sąd zasądził na rzecz kredytobiorców zwrot kosztów procesu. Sąd podzielił stanowisko powodów niemal w całości, uznając że umowa jest sprzeczna z prawem, głównie poprzez możliwość dowolnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy przez bank, co narusza granice swobody umów i naturę stosunku umownego. Ponadto klauzule indeksacyjne stanowią również postanowienia nieuczciwe, które muszą być wyeliminowane z umowy, zaś po ich eliminacji umowa nie może być dalej wykonywana i musi być uznana za nieważną. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański oraz adw. Maciej Zaborowski.

W dniu 13 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Ewa Jończyk, III C 1655/19), w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Bankowi Millennium S.A. ustalił, że umowa o kredyt konsolidacyjny z kwietnia 2007 r. jest nieważna, dodatkowo sąd zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 19.656,27 PLN. Sąd przychylił się do stanowiska strony powodowej, że pozwany Bank dowolnie kształtował wysokość zobowiązania powodów. Umowa jest również nieważna, ze względu na naruszenie zasad współżycia społecznego oraz dobrych obyczajów. Kwota zasądzona stanowi różnicę pomiędzy ratami faktycznie uiszczonymi na rzecz banku a kwotą otrzymaną. Sąd zastosował zatem teorię salda, od której Kancelaria oczywiście wniesie apelację. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka i adw. Dominika Helios Wyrok jest nieprawomocny.

13 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Adam Mitkiewicz, XXV C 3046/18, w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko Raiffeisen Bank International A.G. wydał wyrok, w którym: 1. ustalił, że umowa kredytu z września 2008 r. zawarta z Polbank EFG jest nieważna; 2. zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę ponad 188 tys. PLN tytułem zwrotu zapłaconych rat kredytu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 września 2018 r. 3. zasądził na rzecz kredytobiorcy zwrot kosztów procesu. Sąd krótko uzasadniając wyrok stwierdził, że podziela argumentację pozwu. Sąd wskazał, że umowa jest nieważna, z uwagi na to, że bank poprzez jednostronne wyznaczanie kursów w swoich tabelach mógł dowolnie kształtować wysokość zobowiązania kredytobiorcy. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański i adw. Anna Bielecki. Wyrok jest nieprawomocny.

W dniu 12 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Magdalena Antosiewicz; II C 468/17) wydał wyrok w sprawie przeciwko mBank S.A., w którym: I. ustalił, że umowa kredytu z dnia 26 lipca 2006 r. jest nieważna. II. zasądził od mBank S.A. na rzecz powodów kwotę 230.651,67 PLN oraz 23.247,17 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 12 maja 2017 r. do dnia zapłaty. Sąd uwzględnił nieważność umowy mając na uwadze art. 69 prawa bankowego oraz art. 358 (1) kc. Zdaniem Sądu głównym zarzutem jaki można skierować do pozwanego banku jest brak oznaczoności świadczenia oraz sprzeczność z naturą stosunku zobowiązaniowego. Sąd zastosował teorię dwóch kondykcji Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Dominika Helios i adw. dr Jacek Czabański

12 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Joanna Radzyńska-Głowacka), sygn. I C 1416/19 w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko Raiffeisen Bank International A.G. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego z czerwca 2008 r. jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 87.445,48 PLN oraz 3.639,79 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Sąd opowiedział się za teorią dwóch kondykcji i zasądził całość dochodzonego przez kredytobiorcę roszczenia. Dodatkowo Sąd podkreślił, iż nie miało znaczenia, iż kredytobiorca wykonywał zawód wymagający wiedzy ekonomicznej, ponieważ bank powinien zawsze poinformować kredytobiorcę o danym produkcie w sposób pełny i rzetelny. Sąd uznał, że kredytobiorca wygrał proces w całości, a całościowe wyliczenie kosztów procesu pozostawił do wyliczenia referendarzowi sądowemu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzą adw. Anna Wolna-Sroka oraz adw. Anna Bielecki.

9 kwietnia 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Tomasz Gal; XXV C 554/20) wydał wyrok, w którym uznał klauzule indeksacyjne zawarte w umowie kredytu Banku Millennium z czerwca 2007 r. na kwotę 540 tys. zł. za bezskuteczne wobec kredytobiorców i nakazał zwrot ponad 92 tys. zł na rzecz kredytobiorców. Jednocześnie saldo zadłużenia liczone bez powiązania z kursem CHF spadło z ok. 800 tys. zł. do ok. 418 tys. zł. W wyliczeniach Sąd oparł się na opinii biegłej. Jednocześnie uznał zgłosozny przez bank zarzut przedawnienia co do kwot nienależnie zapłaconych ponad 10 lat przed złożeniem pozwu. Ze względu na oddalenie roszczenia głównego związanego z nieważnością umowy, Sąd rozdzielił koszty postępowania równo pomiędzy stronami. Sprawę prowadził adw. Jacek Czabański. Wyrok jest nieprawomocny.

Wyrokiem z dnia 31 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku (SSO Ewa Tamowicz; XV C 792/18) w sprawie z powództwa kredytobiorców przeciwko Bank BPH S.A.: 1. ustalił, że umowa kredytu dawnego GE Money Bank S.A. indeksowanego do CHF jest nieważna; 2. zasądził od banku na rzecz kredytobiorców kwotę 453.630,92 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 czerwca 2018 r. do dnia zapłaty. Sprawa jest o tyle ciekawa, że wyrok jest następstwem wniosku powodów o uzupełnienie wcześniej wydanego wyroku, którym sąd zasądził na ich rzecz kwotę 225.687,52 PLN oraz koszty procesu w wysokości 11.817 PLN (przyjmując, że umowa jest nieważna). Sąd wydając pierwotny wyrok pominął część żądań powodów (dodanych w trakcie sprawy), co powodowało konieczność jego uzupełnienia. Łączna zasądzona kwota na rzecz kredytobiorców to 679.317,84 PLN oraz koszty procesu. W ocenie Sądu zawarta umowa jest nieważna bowiem zawiera niedozwolone klauzule indeksacyjne, których eliminacja z umowy stanowi na tyle poważną ingerencję, że zmienia charakter umowy, a zatem całą umowę należy uznać za nieważną. Sprawę prowadzili adwokat dr Jacek Czabański oraz adwokat Fabian Orłowski. Wyrok jest nieprawomocny.

Wyrokiem wydanym na posiedzeniu niejawnym z dnia 30 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Joanna Radzyńska-Głowacka, sygn. I C 48/18) w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko mBank S.A. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego z kwietnia 2006 r. jest nieważna i zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 357.604,39 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 listopada 2017 r. do dnia zapłaty. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy.

Wyrokiem z dnia 30 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Łodzi (SSO Marcin Sumiński, sygn. I C 1343/15) w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko Getin Noble Bank S.A. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego dawnego Getin Bank S.A. zawarta w czerwcu 2008 r. jest nieważna. Pomimo uchwały SN z 16.02.2021 r. (III CZP 11/20) Sąd zastosował teorię salda i oddalił roszczenie o zapłatę. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy oraz adwokat Maciej Zaborowski.

26 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSO Jacek Tyszka, XXIV C 409/19, wcześniej, od 2017 r. sprawa toczyła się przed sądem rejonowym) wydał wyrok, w którym: 1. ustalił, że umowa o kredyt zawarta z Bankiem Millennium SA w styczniu 2007 r. jest nieważna; 2. zasądził od Banku Millennium na rzecz kredytobiorców kwotę ponad 146 tys. PLN tytułem zwrotu zapłaconych rat kredytu; 3. zasądził od Banku Millennium na rzecz kredytobiorców kwotę 11.817 PLN tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd krótko uzasadniając wyrok stwierdził, że podziela argumentację pozwu, że umowa jest nieważna ze względu na brak określoności świadczenia kredytobiorcy, gdyż bank przez wyznaczanie kursów w swoich tabelach mógł dowolnie kształtować wysokość zobowiązania kredytobiorcy. Ponadto taka konstrukcja umowy omija przepisy o odsetkach maksymalnych, jak również narusza prawo bankowe, które określa, że kredytobiorca jest zobowiązany do zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu, a nie kwoty wykorzystanego kredytu przeliczonej według jakiegoś wskaźnika. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Jacek Czabański.

24 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Katowicach (SSO Joanna Kurek-Pachla, II C 235/19, wydał wyrok, w którym: 1. zasądził od pozwanego ING Bank Śląski S.A. z siedzibą w Katowicach kwotę 424.338,89 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 24 maja 2019 r. do dnia zapłaty tytułem nieważności umowy. 2. zasądził od pozwanego łącznie na rzecz powodów kwotę 14.834,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu; W tej sprawie nie było potrzeby występowania z roszczeniem w zakresie ustalenia nieważności umowy, ponieważ sprawa dotyczy kredytu całkowicie spłaconego, hipoteka została już wykreślona kilka lat temu. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adw. Anna Wolna-Sroka.

17 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Gdańsku (I C 1179/17; SSO Marcin Cichosz) unieważnia umowę kredytu indeksowanego do CHF dawnego GE Money Bank S.A. Sprawa o tyle ciekawa, że umowa od początku w zakresie spłaty rat kredytu odnosiła się do kursu średniego NBP. Sąd: I. ustala nieważność umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z dawnym GE Money Bank S.A. (obecnie Bank BPH S.A.); II. zasądza od Bank BPH S.A. na rzecz kredytobiorcy kwotę 196.233,50 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 25 listopada 2017 r. III. zasądza na rzecz powoda kwotę 6.417 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd podkreślił, że bank miał pełną swobodę przy wyznaczeniu kursu kupna CHF, który został zastosowany przy przeliczeniu kwoty kredytu na CHF. Różnica między tym kursem, a kursem średnim NBP, mającym zastosowanie do wyliczenia salda zadłużenia i spłaty rat kredytu, powiększyło zobowiązanie kredytobiorcy ponad udostępnioną kwotę kredytu. Taka konstrukcja umowy w ocenie Sadu prowadzi do jej nieważności. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzili adwokat dr Jacek Czabański i adwokat Fabian Orłowski.

Wyrokiem częściowym z dnia 1 marca 2021 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (SSR del. Kamil Gołaszewski, sygn. XXV C 3073/18) w sprawie z powództwa kredytobiorcy przeciwko Getin Noble Bank S.A. ustalił, że umowa kredytu indeksowanego dawnego Noble Bank S.A. zawarta w czerwcu 2006 r. jest nieważna. Sprawa jest o tyle ciekawa, iż nie odbyła się tutaj ani jedna rozprawa, a Sąd wydał wyrok na posiedzeniu niejawnym. Roszczenie o zapłatę zostanie rozstrzygnięte po uprawomocnieniu się wyroku częściowego. Wyrok jest nieprawomocny. Sprawę prowadzi adwokat Anna Wolna-Sroka z Kancelarii Adwokackiej dr Jacek Czabański i Partnerzy.