Błyskawicznie stwierdzona nieważność umowy Banku Millennium z 7 listopada 2006 r.

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie (SSR del. Agnieszka Perehubka) w sprawie przeciwko Bankowi Millennium S.A., sygn. akt III C 3185/24:

I. ustalił nieistnienie stosunku prawnego wynikającego z umowy o kredyt hipoteczny nr KH(…)/2006 z dnia 7 listopada 2006 r. zawartej pomiędzy powodami a pozwanym z powodu jej nieważności;

II. zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 69.755,38 PLN oraz 52.900,84 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 6 lipca 2024 r. do dnia zapłaty;

III. zasądził od pozwanego na rzecz powodów koszty procesu w kwocie 11.834 PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sąd stwierdził, że umowa pozwalała bankowi na jednostronne ustalania kursów i ich narzucanie drugiej (słabszej) stronie umowy. Umowa była nienegocjowalna, zawarta na cele mieszkaniowe, konsumenckie. Przedłożone przez pozwanego załączniki odnoszące się do ryzyka były sztampowe i były jedynie niezbędnym warunkiem otrzymania kredytu. Nie służyły natomiast rzetelnemu informowaniu o ryzyku. Zdaniem Sądu pouczenie o ryzyku powinno odnosić się do salda kredytu. Ponadto bank powinien zbadać czy powodów stać na taki kredyt w przypadku znacznej zmiany kursów. Sąd stwierdził również, że ryzyko zostało rozłożone w sposób nierównomierny, ponieważ bank był zabezpieczony przed ryzykiem z uwagi na zawieranie odpowiednich transakcji na rynku międzybankowym. Z kolei powodowie, konsumenci nie mieli takich możliwości i byli stale narażeni na nieograniczone ryzyko. Badane klauzule umowne stanowią niedozwolone postanowienia umowne, a ich wyeliminowanie nie pozwala na utrzymanie umowy w mocy. Sąd w całości uwzględnił żądanie pozwu, zarówno co do należności głównej, jak i odsetek oraz co do kosztów procesu.

Wyrok jest nieprawomocny.

Postępowanie w I instancji trwało zaledwie równo 3 miesiące.

Sprawę prowadzi radca prawny Jakub Strojewski.